Yolanda 3 deel 10 - Sex Verhalen

Yolanda 3 deel 10

... koker en deed die om de pik van Bas. Aan de binnenkant zaten allemaal punaises. Hij sloot de koker om de pik van Bas en klikte het klemmetje dicht. Bas kreunde en schokte toen zijn pik de puntjes van de punaises raakte. Nico maakte hem los en duwde Bas op de grond. Bas begon te kronkelen en te kermen. “Zo is het wel genoeg,” zei meneer Verstraten. “De rest laten we aan de politie over.” Yolanda wist niet goed wat ze moest doen. Ze had Ron altijd als een nette heer gezien die een druk zakenleven had. Maar blijkbaar was hij geen zakenman. De enige zaken die hij had waren waarschijnlijk zeer illegaal. Ze voelde zich leeg en onzeker. Nico hield Bas in de gaten, meneer Verstraten verloor zijn broer inet uit het oog. De andere mannen lieten het wel uit hun hoofd om iets te proberen. De rest beleefde ze in een waas. De politie nam de mannen mee en ze namen meneer Verstraten mee voor verhoor. Nico bracht Ron en Yolanda naar de school terug. Yolanda trok zich terug in het kantoor van meneer Verstraten, waar een berg met dagelijkse rapporten op zijn bureau lag. Ze nam zijn emails door en handelde ze af, ze printte wat uit en borg het op. Ze nam de dagelijkse rapporten door en verwerkte ze. Pas vijf uur later kwam meneer Verstraten terug. Hij was nog altijd naakt, maar dat leek hem niet te deren. Hij trok rustig zijn kleren aan. “Hoe was het?” vroeg ze. Meneer Verstraten ging op de stoel tegenover het bureau zitten en antwoordde: “Saai. Een hoop vragen en mijn antwoorden riepen nog ...

... meer vragen op. Lukt het bij jou een beetje?” Yolanda knikte. “Alle rapporten heb ik verwerkt, je emails heb ik doorgenomen, alles is klaar.” “Dat is fijn om te horen, maar daar doelde ik niet op. Hoe is het met jóu?” Yolanda haalde haar schouders op. “Prima. Ik begin zelfs al te wennen aan die ringetjes.” “Je mag ze er best uit halen.” Yolanda keek hem aan. “Ik vind ze eigenlijk wel leuk... Maar als u het niets vindt, zal ik ze weghalen.” Meneer Verstraten knoopte zijn overhemd dicht en pakte zijn jasje. “Als ik het niets zou vinden zou ik leerlingen als straf ook geen ringetjes geven. Ga je mee, dan gaan we eten.” Yolanda merkte nu pas hoe hongerig ze was. Meneer Verstraten gaf haar een jurkje, maar die nam ze niet aan. “Nee dank u, meneer. Ik weet dat u me liever zo ziet. Ik schaam me er niet voor dat ik deze ringetjes heb.” Meneer Verstraten legde het jurkje terug in de kast en liep met Yolanda mee naar de lerarenkamer. Damian zat met meneer Martens te praten. Het werd stil in de kamer toen ze merkten dat meneer Verstraten en Yolanda binnen kwamen. “Waar waren jullie?” vroeg een leraar. Meneer Verstraten ging zitten en schonk wat sap voor zichzelf in. “Ik had last van wat ongedierte...” Hij nam een slok en vertelde het hele verhaal. Alleen de heftige reactie van Ron liet hij weg. Ze begonnen rustig te eten. Meneer Verstraten wendde zich tot Damian, die drie stoelen verdre zat. “Zoek je nog werk, Damian? Ik heb eventueel een open vacature staan voor schoolarts.” Damian ...