Sylvia - 1
Datum: 16-2-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... "Je bent voor jezelf begonnen?" "Ja, maar dat vertel ik je een andere keer. Ik ben nu veel nieuwsgieriger naar de lieve Sylvia, het meisje met de mooie rode haren, is dat je eigen kleur?" "Helemaal Max, mijn poes heeft dezelfde kleur." "Die poes" en hij wijst naar haar kruis "of heb je een huiskat." Sylvia lacht, "die poes" en ze wijst omlaag. "En hoe is je leven verder? Nog steeds bij dat accountantskantoor?" "Ja, al tien jaar, op mijn achttiende zo van school daar gaan werken." Ze praten nog een poos verder als de serveerster hun komt vertellen dat het terras om twaalf uur dicht moet. Ze mogen wel binnen zitten. Max kijkt Sylvia aan, "zullen we weggaan" zegt ze. "Goed" en hij betaalt de serveerster voor de twee bier. Ze staan op en lopen het terras af. Tien meter verder stoppen ze en tegenover elkaar pakken ze elkaars handen vast. Ze kijken elkaar aan en glimlachen. "Wat wil je?" vraagt Max, "we kunnen naar jouw flat of naar mijn huis. Of we gaan ieder naar ons eigen bed." "Wil je de nacht met mij doorbrengen? Ik wil je wel naast me voelen." "Ik jou ook wel dus zeg het maar" reageert Max, "ik woon hier een klein uurtje lopen vandaan. We kunnen een taxi nemen." "Nee, laten we dan maar naar mijn flat gaan, ik woon hier redelijk dichtbij." Sylvia pakt zijn hand en samen lopen ze een stukje door de winkelstraat. Honderd meter verderop gaan ze een smalle zijstraat in en na een vijftigtal meters trekt ze hem een portiek in. Ze omhelst hem en Max pakt haar vast. In het zwakke ...
... licht van de lantarenpaal ziet hij haar ogen glimmen. Ze kust hem zachtjes op zijn lippen. Max kust haar terug. Hun lippen smelten samen en ze tongzoenen, rustig en liefdevol. Een paar minuten later lost Sylvia. "Je zoent lekker" fluistert ze, "straks wil ik de rest uitproberen." "Ik hoop dat ik je niet teleur zal stellen." "Ik hoop het ook" en ze kust hem weer, "destijds had ik het gevoel dat je mij niet zag staan, nu ik je gevonden heb zal ik je niet snel meer loslaten." "Destijds berustte ik in het feit dat je een relatie had" en nu kust Max haar, "als ik dit had geweten had ik dus gewoon meer werk van je moeten maken." "Wat mij betreft" en nu kust Sylvia hem weer "gaan we alles inhalen." Hun lippen smelten weer samen en opnieuw blijven ze een minuut of twee in een innige omhelzing staan. Dan verbreekt Sylvia de tongzoen, pakt zijn hand en ze lopen weer verder. Driehonderd meter verder maakt ze de toegangsdeur van een flat los en ze lopen naar binnen de ruime hal in. In de lift drukt ze op vijf, de bovenste etage ziet Max. Terwijl de lift hun omhoog voert pakt Max haar bij de schouders en trekt haar tegen zich aan. Een kus en dan een tongzoen die ze aanhouden tot de lift stopt. Over de galerij lopen ze naar achteren, de deur van de achterste flat opent ze en ze stappen naar binnen. Ze sluit de deur achter hun en draait zich om. Ze laat de dunne zomerjas van haar schouders glijden en hangt die op de kapstok, Max hangt zijn jack erbij. De korte laarsjes doet ze uit. "Kom schat, ...