-
Laarzen
Datum: 7-12-2017, Categorieën: Extreem Auteur: Easy Does It, Bron: Opwindend
... wordt zacht.Daarna wordt alles vaag. Er gebeurt van alles maar hij kan het niet meer opslaan. Het overkomt hem. Mist in zijn hoofd. Achteraf zou hij terug zoeken naar de gebeurtenissen van die middag. Hij vind flarden van herinneringen. Hoe hij kwijlend aan haar voeten lag. Hoe ze hem ondervroeg. De zweep over zijn rug liet striemen. Haar ogen. Scherp en dwingend.Ze zullen elkaar vaker zien.Altijd weer draagt ze de laarzen die hij voor haar had betaald. De rest van haar kleding wisselt. Het zwart leren corset is zijn favoriet. Haar borsten zijn dan zo mooi. Zo toegankelijk. Hij wil ze zo graag aanraken, maar het mag niet. Dat windt hem op.Soms draagt ze ontzettend sjieke zwarte lingerie. Met jarretels en een heel klein kanten slipje. Zijn pik groeit dan nog sneller. Hij wil haar zo graag. En ze weet het.Maar soms draagt ze zwart latex. Dat is anders. Het zit strak om haar lijf, alle vormen ziet hij, haar mooie benen en billen, haar borsten en zelfs haar tepels. Hij ziet alles en toch ziet hij niks. Het maakt hem opzettend opgewonden, vooral omdat hij haar niet mag aanraken. Niet op zijn manier. Alleen zoals zij het wilt. Zij bepaalt, hij volgt.Het maakt hem geil. En gehoorzaam... Alsof het één niet zonder het ander kan.Iedere keer weer laat ze hem zichzelf uitkleden. Zijn schoenen naast de stoel. Daar bovenop zijn jeans, zijn overhemd, zijn hemd en slip. Dan wacht hij in de houding tot zij tijd voor hem heeft. Op zijn knieën en met zijn handen achter zijn hoofd.Het lijkt ...
... eindeloos als hij daar zo zit te wachten. Gedachten spoken door zijn hoofd. Wat doet hij hier in vredesnaam. Heeft hij niks beters te doen? Schuldgevoel. Schaamte. Hij denkt aan Kate. Langzaam wordt hij klein.Totdat hij haar ziet. Dan klopt alles weer. Hij zal gehoorzamen. Het geeft een gevoel van rust en compleetheid.Ze loopt langzaam om hem heen. Kijkt. Alsof hij een prooi is. Ze voelt, ze proeft zijn onderdanigheid. De zweep komt meestal snel in beweging. Een tik. Dan weer streelt ze hem er zacht mee in zijn nek. Ze wisselt. En juist dat verwart hem. Het maakt hem mak.Daarna komen de woorden. Ze laat hem vertellen over zijn verlangens en angsten. In deze positie is het onmogelijk om te zwijgen of de waarheid te verdraaien. Ze weet het gewoon als hij niet de waarheid spreekt. En dan wordt ze boos. Geen kleuterpraat zegt ze dan. En ze pakt de grote zwepen. En slaat hem de striemen over zijn rug. Tot hij vertelt. Echt vertelt.Op een dag vertelt hij over juffrouw Rosa. Hoe hij haar begeerde. En hoe hij haar eigenlijk nog steeds mist. Ze doet alsof ze niet luistert, alsof het haar totaal niet interesseert. Maar op een dag draagt ze witte laarzen en een wit truitje. En ze trekt hem dieper mee in zijn kinderlijke verlangens dan hij zelf ooit had kunnen bedenken...Ze is niet snel tevreden. Al snel krijgt hij moeilijkere vragen te verduren. Zijn vriendin. Hoe het voor haar zou zijn dat hij hier nu aan haar voeten lag. Het is vernederend. Want hij weet het. Het hoort niet. Soms moet hij ...