1. Laarzen


    Datum: 7-12-2017, Categorieën: Extreem Auteur: Easy Does It, Bron: Opwindend

    ... en het maakt haar geil. Ze wil hem. Ze wil hem laten kruipen voor haar. Ze lacht. Een glimlach die hem vertelt dat hij niks te kiezen heeft. En tot zijn verbazing hoort hij zichzelf zeggen dat het goed is.Ja?Ze blijft hem aankijken terwijl ze de laarzen langzaam weer losritst.Hij omklemt de doos met zijn eigen nieuwe schoenen en zij legt haar doos er bovenop. Gedwee volgt hij haar met beide dozen naar de kassa.Zijn hart bonst in zijn keel. Wat is hij aan het doen?Ah, zei de verkoper achter de kassa, jullie hebben alles kunnen vinden?Ja, antwoordt hij. En zonder blijk te geven van de spoken in zijn hoofd betaalt hij beide paren.Zal ik ze bij elkaar in een tas doen voor jullie?Doe dat maar, zegt ze met een lach.Gedachten schieten door zijn hoofd.Twee! Twee tasjes graag! Deze vrouw hoort niet bij mij! Dit is een misverstand.Maar hij zegt niks. Hij hoort bij haar. Hij kijkt hoe de twee dozen in dezelfde tas verdwijnen.Gedwee neemt hij de tas aan, kijkt schuchter naar de vrouw naast hem en volgt haar wiegende heupen, de straat op.Hij kijkt naar de ijswinkel tegenover de schoenwinkel in een poging weer grip te krijgen op de situatie. Maar hij weet niet hoe het nu verder moet.Kom, loop even met me mee, zegt ze beslist. Als je de laarzen zo mooi vindt, dan vindt je de rest vast ook heel interessant. En bovendien, je hebt wel iets terugverdiend.Ze pakt resoluut zijn hand.Een warme hand, een lieve hand. En in gedachten loopt hij weer samen met juffrouw Rosa naar de gymles. Alle ...
    ... kinderen twee aan twee. Hij zorgde er graag voor dat hij alleen overbleef omdat hij dan met juffrouw Rosa mocht lopen.De hand van deze vrouw voelt net zo veilig als de hand van juffrouw Rosa. Hij voelt zich weer klein worden. Ergens is er nog een stemmetje in zijn hoofd. Maar hij luistert niet meer. Hand in hand loopt hij met haar mee, de straat uit. Ze zwijgen. Ze zijn alleen maar samen. Hij, het jongetje van vierendertig met zijn eerste grijze haren. En zij. Veel ouder. En volwassener. Het voelt vreemd. Vreemd maar veilig.Ze neemt hem mee naar een groot wit pand aan de rand van het park. Oud sjiek. Ze opent de deur en ze lopen over de brede marmeren trap naar de eerste etage. Daar betreden ze een grote lichte suite. Door de enorme ramen ziet hij de bomen van het park.Ga zitten.In de kamer staan een kersenhouten salontafel met gekrulde voeten en vuurrode houten leunstoelen. In de hoek een oude dekenkist met een grote Chinese vaas. Hij voelt zich thuis.Espresso?Hij kijkt haar aan en knikt beleefd. Ze loopt naar de keuken en komt terug met een piepklein kopje espresso, precies wat hij lekker vind.Dat heb je wel verdiend, zegt ze.En weer is het stil. Hij drinkt. Hij wil iets zeggen om de stilte te verbreken, maar alles wat hij nu zou zeggen zou idioot zijn. Kleuterpraat. Dus hij zwijgt en bijt op zijn bovenlip. In de hoek staat een tafeltje met een platenspeler. Aandachtig laat ze de naald in de groef zakken van de plaat die al op de platenspeler ligt. Stille klassieke muziek.Hou je ...
«1234...8»