Hij kwam bij me terug - Sex Verhalen

Hij kwam bij me terug

Ik had nooit gedacht dat twee korte zinnen zo’n effect konden hebben op mij. Dat je met simpele dingen, zoals even wat aandacht geven aan elkaar, zoveel kunt goedmaken. Ik lees nog een keer wat hij heeft gestuurd: “Ik kan niet wachten tot ik weer thuis ben. Ik verlang zo naar je.” Ik tel hoeveel woorden het zijn. Veertien. Ongeveer gelijk aan het aantal maanden dat we elkaar zijn kwijtgeraakt. Hoe zoiets gebeuren kan? Geen idee. Werk en stress en een jong kind kun je altijd als een goed excuus beschouwen, maar je bent er toch zelf bij als je uit elkaar groeit? Gelukkig ben je er ook zelf bij als je weer naar elkaar groeit en ik kan niet wachten tot hij fysiek ook weer dicht bij me zal zijn. Mijn mooie man… Vanochtend had ik besloten dat het zo niet verder kon, dat naast elkaar leven. Iemand van ons moest iets doen. En ik kon wachten tot hij iets deed of ik kon zelf initiatief nemen. Dus vlak voordat hij de deur uitliep om te gaan werken hield ik hem tegen en drukte ik me stevig tegen hem aan, waarna ik hem vol op de mond kuste. Niet zo’n droog kusje zoals hij normaal gesproken van me kreeg, maar een kus zoals we die vroeger uren uitwisselden. Verre van netjes, was deze kus. Een kus met tong en speeksel en o zo lekker. Het was er nog, dat voelde ik meteen. Onder de sleur sluimerde de passie en het verlangen nog steeds. En hij voelde het ook, dat merkte ik wel aan de manier waarop hij zich tegen me aandrukte, alsof hij een blijvende indruk wilde achterlaten. Toen ik in zijn ...

... oor fluisterde: “Als je thuis komt zullen we alleen zijn” had ik bijna het idee dat hij me ter plekke zou nemen. Als zijn carpool-collega niet op dat moment voor was komen rijden en om zijn aanwezigheid toeterde, was dat misschien ook wel gebeurd. Hij moest zijn appje al hebben gestuurd voor hij goed en wel de straat uit was. En als onze kus de sintels had doen vonken, dan waren deze woorden de reden dat de vonken ontbranden in vuur. Het verlangen naar hem keerde zo heftig terug, zo snel, dat ik even twijfelde of het wel echt was. Maar we hadden elkaar zo gemist de afgelopen maanden. De dag duurde lang... natuurlijk had ik de gebruikelijke afleiding; administratie van mijn werk, ons dochtertje dat natuurlijk mijn aandacht opeiste en wat dingen te doen in huis. Na de middag bracht ik de kleine naar mijn moeder, waar ik nog even koffie bleef drinken. Maar al die tijd leek mijn telefoon een gat in mijn broek te branden en om de zoveel tijd keek ik op mijn telefoon en elke keer als ik zijn berichtje weer las voelde ik hoe de kriebels weer door mijn lichaam schoten. Ik had het gevoel dat mijn wangen in brand stonden, mijn borsten die naar zijn mond verlangden, mijn lijf dat naar hem hunkerde. Ik hoopte maar dat mijn moeder niet doorhad hoezeer mijn gedachten al bij later op de dag waren, want ik weet vrij zeker dat ik een paar vreemde antwoorden heb gegeven op vragen die ze stelde. In de auto weer terug naar huis overwoog ik nog even om de stad in te gaan om een mooi setje te kopen ...