Inge's Tiener Hulpje 04 - Sex Verhalen

Inge's Tiener Hulpje 04

... om van de situatie gebruik te maken om Pieter een beetje te plagen. Inge zou zich, net voor haar vriendin haar zou ophalen, omkleden in de zaak. Ondanks dat het een erg warme dag was, was Pieter vandaag gekleed in een strakke, korte spijkerbroek. Inge had er inmiddels een gewoonte van gemaakt om een kort rokje met een strakke blouse erboven aan te doen. En al had Pieter een strak broekje aan, een stijve leek toch niet verborgen te kunnen blijven voor Inge's nieuwsgierige ogen. Jammer van de spijkerbroek, dacht Inge. Dat moest haast wel pijn doen. In de winkel was het vandaag drukker dan de week ervoor en Pieter zag geen kans om van zijn stijve af te komen. Gelukkig werd hij vaak afgeleid van Inge omdat ze beiden verschillende klanten hielpen. De hele avond door. Wanneer Pieter ook maar even de kans zag om naar achteren te gaan, zorgde Inge ervoor dat ze ook snel iets van achteren moest pakken. Alleen maar om Pieter te laten horen dat hij niet alleen was. Ze wilde ervoor zorgen dat hij vanavond geen kans zou krijgen om af te trekken. Nog geen uur voor sluitingstijd was Ron in de zaak. Na Inge en Pieter gedag gezegd te hebben, ging Ron de keuken in om koffie voor zichzelf te maken. Terug in de winkel vroeg hij Inge of ze niet moest omkleden. 'Je zou toch uitgaan met Brenda?' -'Jawel schat, maar het was zo druk.' -'Nou, kleed je maar om. Ik ben er toch.' zei Ron op zo’n luide toon dat Pieter het wel moest horen. Vanuit zijn ooghoeken kon hij bijna zien dat hij even opkeek. ...

... 'Pieter is er ook. Laat het maar nog een uurtje druk worden als het moet.' Inge lachte en ging naar achteren. Uit haar tas haalde ze haar uitgaanskleren en liep terug de winkel in naar haar favoriete pashokje. Inge trok het gordijn net niet helemaal dicht. Ze wist dat Ron het wist. Ze had zijn toestemming gekregen! Het was geen vreemdgaan. 'Was dat oude koffie Pieter?' vroeg Ron toen hij zijn eerste slokje nam. Pieter keek even verrast op. Hij had geprobeerd naar Inge te gluren en moest de woorden van Ron even verwerken. 'Euuh nee. Ik dacht het niet. U heeft het toch vers gezet?' -'Jawel, maar het smaakt anders. Net of de verpakking dagen open is geweest. Niet echt lekker meer.' Ron keek de winkel in. Een klant die enkel rondkeek. Niks bijzonders. 'Gelukkig is er een nieuw pak achter. Let jij even op, ik ga verse koffie zetten.' zei Ron en liep naar achteren. “Zo”, dacht hij. “Nieuwe filterkoffie zetten”. Zo gaf hij Pieter zeker 5 minuten privacy. Iets waar Inge ook van op de hoogte was. Na enkele minuten probeerde Ron langs het gordijntje van de doorgang, dat het winkeltje met de keuken verbond, te gluren. Daar stond Pieter met zijn rug naar hem gekeerd. Net achter de kassa. Ron hoorde de klant in de winkel, maar Pieter leek er geen aandacht aan te schenken. Zijn hoofd was gedraaid richting de pashokjes. 'Dank u wel meneer, prettige avond verder.' hoorde Ron Pieter zeggen. De klant moest de winkel uit zijn gegaan. Even zag hij Pieter achterom kijken naar het gordijntje om daarna ...