-
Van de Een Komt de ander 20
Datum: 2-2-2020, Categorieën: Groep Lesbisch Rijpe Auteur: willem3, Bron: xHamster
... Terwijl hij de "koffiegroel' nam en nog een rondje inschonk, zei zijn vrouw naar Paula knikkend, "Ja je ziet het ook aan mevrouw dat zij echte oude adel is. Goede wijn behoefd geen krans." Paula wist zich even geen houding te geven. Daarom feliciteerde zij hen maar met de uitzonderlijke kwaliteit van de ham. Deze was ook echt voortreffelijk gerookt. Ze namen het compliment in dank aan waarna zij ons uitnodigden de rokerij te bezichtigen. Ik was al snel met hem in een geanimeerd gesprek geraakt over de houtkeuzes. Hij gaf me nog enkele tips over het roken waar ik het bestaan nog niet van kende. Zoals kruidnagels en laurierblad op het laatst mee te laten smeulen. Ik wist dat roken van vlees altijd geheimen waren die van vader op zoon gingen. De man had mij daarin laten meedelen als teken van vertrouwen. Ik wilde dat wederkerig doen en vertelde hoe mijn grootvader vroeger rookte. Deze had een recept uitgeklooid om echt vet schapenvlees te roken. Dat kon wel eens een te sterk ranzig smaakje hebben. Opa's recept ontdeed het vlees van die smaak. Ik wist van mijn grootvader dat het een niet te traceren smaak was die eigenlijk elk vet vlees ervan kreeg. Het vet kreeg er zelfs een verfrissende smaak van. Wetend dat onze vriend schapen had ging ik er van uit dat hij deze problemen tegen zou komen. Aandachtig luisterde hij naar mijn rookwijze en schreef het tegelijk op. Daarna keek hij glunderend van zijn boekje op en zei, "Eureka." Hij was in zijn nopjes met mijn geheimrecept dat ...
... hoofdzakelijk bestond uit nat wilgenhout en wat eucalyptusblad. Daar kon hij zijn voordeel mee doen bij het bereiden van zijn slachtschapen. Schapen hebben prima vlees maar lang niet iedereen lustte het. Om de dood eenvoudige reden, het heeft namelijk net als wild een sterke smaak. Nu kon hij ook de oudere dieren voor een goede prijs kwijt. Overgelukkig troonde hij ons mee naar zijn kudde nog onvervalste Mergellanders. Daarna liep hij met ons zijn hele bedrijf door. Achter het bedrijf lag een mooie op het zuiden gerichte helling. Mijmerend vertelde hij dat hij er van droomde daar wijnstokken te zetten. Wij vroegen hem wat hem tegenhield. De man vertelde dat hij de exacte grondsamenstelling nog niet wist. Een echt goed bodem onderzoek koste veel geld en dat had hij nog niet. Paula grijnsde en stelde, "Die grondmonsters kunt U toch zelf nemen, of niet soms?" De boer vertelde dat hij dat sowieso zelf moest doen, ook als hij deze zou opsturen. Daarna keek hij Paula aan en merkte dat zij wel eens een goed idee kon hebben. Met een lachend, "Zal ik dan alvast een schop pakken", wachtte hij af. Paula vertelde dat zij iemand kende die chemie gestudeerd had. Met een knipoog naar mij zei ze erachteraan dat die dat voor haar best wilde uitvlooien. Ze doelde natuurlijk op Loes. Vol goede moed toog de man nu naar zijn schuur en kwam terug met een klein schepje en een massa gelabelde zakjes. Ik zag enige overeenkomst met Pierre in hem. Hij was voorbereid en had al uren zitten pielen om al die ...