-
Anders dan anders
Datum: 29-1-2020, Categorieën: Tieners Auteur: hagenees223, Bron: Gertibaldi
Dit verhaal is geschreven uit respect voor alle mensen met een handicap, die zich daarmee staande weten te houden in een maatschappij waar het steeds meer ieder voor zich en iets ontastbaars voor ons allen is. Bij reacties verwacht ik dat de lezers die een reactie willen plaatsen hierbij ook blijk geven van het respect dat deze mensen verdienen. Het was op een druilerige maandagmorgen na een nacht vol plensbuien dat Luc op zijn speciaal voor hem gebouwde fiets naar school reed. Luc was geboren met een open rug en had daardoor last van spontaan weigerende spieren. Verkleumd door de nattigheid kwam hij op het schoolplein aan en reed zijn fiets naar de berging. Net voor de berging wilde hij afstappen en toen ging het mis. Juist de spieren in het been waar hij op wilde steunen bij het afstappen weigerden en hij klapte tegen de grond, midden in een plas vol water en modder. Waar ze zo snel vandaan kwamen had hij geen idee van, maar zijn vaste kwelgeesten op school stonden al om hem heen voor hij gelegenheid had om op te krabbelen. “Zo Quasimodo kom je zwemles nemen” hoorde hij en gelijk werd er een plens water in zijn gezicht geschopt vanuit de plas. “Je ziet er niet uit man, moeten we de hele dag naar je smerige uiterlijk gaan zitten kijken omdat jij niet eens normaal van een fiets kunt stappen?” reageerde weer een ander. Dan zag hij hoe Dennis zijn fiets pakte en rondjes ging rijden waarbij hij spastische bewegingen maakte om hem te imiteren en belachelijk te maken. De hele ...
... school was nu zo’n beetje toegestroomd en de nog steeds hulpeloos op de grond liggende Luc was het middelpunt van hun spot. Gelukkig voor Luc ging op dat moment de bel en begon het schoolplein leeg te stromen doordat iedereen naar binnen ging. Op dat moment ging het nummer dat hij zijn vader vaak had horen draaien door zijn hoofd. ‘I don't like Mondays’. Lang had Luc het getreiter kunnen verdragen, maar nu door de combinatie van het mistroostige weer en de massale pesterij die hij net weer had ondervonden besloot hij de school te laten voor wat het was en terug naar huis te gaan. Moeizaam kroop hij weer op zijn fiets en begon aan de weg terug naar huis. Er spookte van alles door hem heen tijdens die rit en de beelden van alle pesterijen schoten door zijn gedachten. Hij had dit alles er voor over gehad om naar een gewone school te kunnen en op die manier zich toch in ieder geval zo goed mogelijk voor te bereiden op een leven met een redelijke toekomst. Op school kreeg hij hier ook veel steun bij van zijn mentor Amanda, waar hij vandaag ook les van zou hebben en dat ging hij nu ook missen. Dat hij de les miste vond hij niet zo erg, maar hij zou ook een uur lang de aanblik van Amanda missen. Een knappe veertiger met een strak figuur en een flinke voorgevel. Luc was heimelijk verliefd op haar, maar had hier nooit iets van durven laten blijken uit angst zijn enige steun en vriendin op school er door kwijt te raken. Wat zou zo’n mooie vrouw ook met hem moeten, die kon krijgen wie zij ...