De stille kracht – 2 - Sex Verhalen

De stille kracht – 2

... haar neusje mijn buik raakt, over mijn pik schuift. Het sensationele gevoel om mijn pik wordt nog eens versterkt door een gevoel van macht. Nog terwijl ik geniet trekt zij haar mond terug en laat mijn pik uit haar mond glijden. “Weer kijkt ze me van beneden aan en er komt een nauwelijks hoorbaar “lulletje”over haar lippen. “Nou is het genoeg!” Ik grijp in haar haren, trek haar mond over mijn pik, begin haar gezicht te neuken. Het enige en ultiem doel is om met mijn pap haar brutale strot te dichten. Ik heb geen enkele besef van tijd. Maar het kan nooit lang geduurd hebben voor ik haar keeltje met kracht vol spuit. Ik duw haar met zoveel kracht van mijn pik dat ze naast mij op de grond valt. Op het moment dat ik zwarte mascara tranen over haar wangen zie lopen, breek ik. ‘wat heb ik gedaan?’ Ik zak door mijn knieën en neem haar gehavende gezicht in mijn handen. Ook ik houdt het niet meer droog. “Cita, vergeef me alsjeblieft. Ik weet niet wat me…” Ze slaat haar ogen naar me op, hetgeen ik zie slaat me stil. Ik zie nog steeds haar trots, maar meer nog zie ik liefde en zelfs bevrediging. “Maar….m..?” “Rustig John, help me even op en schenk ons een glaasje wijn in.” Even later zitten we naast elkaar op de bank. Ik durf mijn liefje maar nauwelijks aan te kijken. “Alsjeblieft John. Kijk me aan.” “Ik schaam me Cita. Ik schaam me ervoor dat ik me zo heb laten gaan.” “Lieverd, het was inderdaad heftiger dan ik verwacht had, maar ik wilde niet dat het frustratie spook van je ex, tussen ...

... ons in zou blijven staan.” Ik moet haar wel erg gek hebben aangestaard. Haar glimlach stelt me echter gerust. “Ben eens eerlijk John. Was het niet zoiets dergelijks dat jij het liefst met haar gedaan had voordat je haar je huis uit hebt gegooid?” Ik knik. “John, je had je handrem erop en dat siert je… Maar dit pindaatje wil seks zonder handrem. Zonder spoken uit het verleden. Soms wil ik dat je me verwent, en jou eigen bevrediging op het tweede plan stel. Maar andere keren zal ik ernaar verlangen je seksdiertje zijn. Lieverd… Geloof me. Er zal echt niets gebeuren dat ik niet zelf ook wil.” Ik knik weliswaar opnieuw, maar haar woorden moeten eerst bezinken. Ze slaat haar arm om me heen en kust in mijn nek. “Cita, maar betekend dat niet ook dat ik het vreemdgaan van Karin aan mezelf te wijten heb?” “Ik denk het niet. Bij jou was ze het verwende prinsesje en bij hem was ze de hoer van de cokesnuivende bad boy. Mij doet dat denken aan een meisje met een borderline persoonlijkheid die niet in staat is zich voor 100% aan wie dan ook te geven. Eigenlijk is dat zielig.” Met dat Cita tegen me praat vallen opeens tal van kaarten, uit mijn vorige relatie, op hun plaats. “Volgens mij heb je gelijk liefje, waarom heb ik dat niet gezien?” “Je zat er zelf midden in John. Vaak zie je de dingen beter als je afstand kunt nemen. Dat was bij de vader van mijn meiden niet anders. Wij hebben allebei ons leergeld betaald. Alleen heb ik er iets geweldigs aan overgehouden.” Als twee magneten worden ...