De stille kracht – 2 - Sex Verhalen

De stille kracht – 2

... oogverblindende sarong binnen. Gelijk gaat ze door haar knieën om de spullen op te rapen. Wanneer ze voor me staat is haar blos zelfs door haar mooie getinte huid te zien.” Ik zet het kastje neer en neem mijn liefje in mijn arm. “Waar schaam jij je nou voor liefje.” “Ik heb ook regelmatig de hand aan mezelf geslagen, dat is toch natuurlijk… Maar waarom glijmiddel liefje? Jij ben toch wel nat genoeg van jezelf.” “Mijn wanita wel, maar mijn bokong niet.” “Bokong? Bedoel jij je kontje?” Ze knikt. “”Vind je me nou een vieze pinda?” “Liefje jij bent mijn suikerpindaatje en daar kan niks aan veranderen.” “Heb jij voeger met je ex?” “Ik schud met mijn hoofd, volgens mij bewaarde ze dat soort seks voor haar vriendje…. Jij wel met je verloofde voordat hij ervandoor ging?” “Nee, dat vond hij maar vies. Hij kuste niet eens mijn billen, zelfs niet een wanneer ik net onder de douche vandaan kwam.” We brengen samen het nachtkastje naar de logeerkamer. “Zal ik dit spul die vibrator dan maar weggooien?” “Waarom Cita?” “Vindt je dat dan geen bedreiging voor je…” “Liefje soms kan een man best wat hulp gebruiken, hij is een idioot als hij die niet aanneemt.” Ze drukt een zoen op mijn neus. “Over hulp gesproken, help je me bij het afbreken en opbouwen van de kleerkast.” “Rotzak” “Je mag John niet slaan mama, hij is lief een.” “Zo meisje willen jullie geen televisie meer kijken.” “Nee Umizumi is afgelopen en Diego vinden wij niet leuk. Mogen wij jullie helpen? “Ik weet niet of dat kan…” “Dat kan ...

... wel lieverds.” Ik pak een plank uit de kleerkast. “Dragen jullie die samen naar de logeerkamer, dan leg hem maar op bed.” Cita kijkt me vol bewondering aan. “Wie heeft van jou zo’n goeie papa gemaakt?” “Ik had een heel goed voorbeeld, die jammer genoeg te vroeg is gestorven.” Nog geen half uur later staat de kast op zijn nieuwe plek. “Helpen jullie mama nog even met het bed maken? Dan kan John alvast douchen.” Wanneer ik in mijn ochtendjas de woonkamer binnenkom staat een fles wijn in de koeler, twee al ingeschonken glazen staan op de salontafel. “Ga jij de meiden nog even een nachtzoentje geven John, ze vroegen er om.” Ik loop stoïcijns door en ga naast Cita op de bank zitten. Ze kijkt me vragend aan. “Wat Cita, dat kan straks toch ook nog, als wij naar bed gaan.” “M, m, maar John?” Ik pak de glazen van de tafel. “Pak nou maar liefje. Toen ik uit de badkamer kwam hebben de lieverds me al geroepen. Ze hebben een extra verhaaltje en twee dikke pakkerds elk gehad.” Ze lacht, haar ogen spuiten vuur “Penggangu!” We nemen elk een slokje. “En dat is?” “Pestkop!” Ik lach. “Wen er maar aan Cita. Pestkop is my middlename.” “Je moeder, Riet.. ze is best nog een mooie vrouw. Ze is zo anders dan mama.” “Nou je het zegt. Eigenlijk precies het tegenovergestelde van Bena… Groot, blond en met een flinke bos hout voor de deur… Misschien wilde pa geen vrouw die hem ook maar in het geringste aan Bena deed denken? Wie weet?” “Denk je dat je moeder het? Je weet wel … Dat zo ook geheimpjes in haar ...