Voornemen! - Sex Verhalen

Voornemen!

... elkaar af. Hunkerend naar meer, wachtend op het moment dat de hunkering van ónze relatie ons huwelijksgeweten naar de tijdelijke vergetelheid duwt.Eerlijk is eerlijk, naarmate wij elkaar vaker zien wordt ook die gedachtenworsteling steeds korter. Dat is minder gewenning dan de overtuiging dat wij ieder door onze verhouding leuker worden binnen ons eigen huwelijk. Tegelijkertijd is ook elke aanraking, elk woord, elke virtuele vrijpartij, elke gedachte, elke fantasie zo goed, zo op zijn plaats dat het vermijden van lichamelijkheid tussen ons steeds minder overdacht, laat staan uitgesproken, wordt. Onze lijven hunkeren naar elkaar, onze onuitgesproken liefde roept om de ultieme uiting van onze genegenheid. Pathos en ratio raken steeds meer in evenwicht tussen onze huwelijken en de bevestiging van onze relatie. Het één bijt het ander niet. Sterker onze relatie verrijkt. Het evenwicht dringt steeds meer door in de poriën van onze gedachten. Onze band is zo sterk dat deze het aankan om voor eeuwig op de tweede plaats te komen, maar ondertussen de eerste plaats fundeert.Voor onze aftastende lippen zich kunnen openen, om onze tongen de ruimte te geven voor hun voorzichtig aftastende dans, verlaat ik jouw mooie mond en buig naar het handschoenenvak. Zo gauw ik deze geopend heb zie jij de EHBO foedraal die jij al kent van vorige dates. Daardoor weet jij inmiddels dat het etui geen verbandmiddelen maar speciaal voor jou aangeschafte genotmiddelen bevat. De vorige keer bevatte het tasje ...

... een fles babyolie met kaneelgeur, een kleine verrukkelijk doeltreffende vibrator en een veter die jij als cockring om mijn ballen en geslacht gebonden hebt. Niet zozeer het afbinden, maar meer nog de aanraking van jouw vingers aan mijn penis is een geweldige gevoelige herinnering. Jouw handen die mij daar zo liefdevol aanraken. Lieve Mara wat geweldig is dat. Iedere keer weer. Eigenlijk is dat, op jouw genot en orgasmes na, het lekkerste van onze seks: de wijze waarop jij mij aanraakt. Zo innig, zo vertrouwd, zo Jou.Terwijl ik hoor dat jouw ademhaling bij de aanblik van het tasje onwillekeurig zwaarder wordt, trek ik de rits open en laat jou naar binnen kijken. Jij ziet twee postbode elastieken, een flesje met vast en zeker olie, een zwarte buidel, een slaapblinddoek, handschoenen, een bundel brede veters, een waxinelichtje en een kleine tube. Met grote ogen kijk jij mij aan. Stoïcijns negeer ik jouw glimmende, maar ook onzekere, ogen en pak één postbode elastiek uit het etui. Jouw borst toont jouw ademhaling zichtbaarder dan net. Ik vind het iedere keer weer een genot om jouw borsten te zien bewegen. Al is het maar zoals nu van de ademhaling, wetende dat ik straks jouw borsten, zoals jouw hele lijf, van alle kleding mag bevrijden en koesteren als de schat dat jouw heerlijke lichaam is. Jij bent altijd wat verlegen met jouw lijf. Noemt het romig. Ik ben verzot op jou lijf Schat. Het is jouw lijf. Omvang en grootte maakt in dat geval niet uit. Het is zelfs volledig onzinnig om ...