Stille wateren-1 - Sex Verhalen

Stille wateren-1

... dat bloot een beetje heftig is en daar hebben ze ook wel begrip voor.” “Nou als dat mag is het mij ook best” zegt Roos. Een kwartier later draaien ze bij het andere terrein naar binnen en daar weten ze van hun komst. Ze worden uiterst beleefd en vriendelijk ontvangen en krijgen een welkomstdrankje aan de bar. Een kwartiertje later komen ze in hun bungalow. Een luxe huisje met drie slaapkamers. Twee ervan hebben een tweepersoonsbed en de derde twee eenpersoons bedden. “Mogen wij die slaapkamer?” vraagt Roos en ze wijst op de achterste kamer. Ze had al gezien dat daar een tweepersoonsbed in staat. “Jullie gaan je gang maar” reageert de moeder van Roos. “Carla” gaat de moeder verder, “het is voor jou moeilijk om ons aan te spreken met papa en mama en meneer en mevrouw vind ik zo afstandelijk. Je mag gewoon onze voornamen gebruiken, Joop en Sofie. Roos mag dat ook maar die zegt nog altijd pap en mam.” “Ik zal het proberen” reageert Carla. Een half uurtje later hebben ze zich geïnstalleerd. De meiden lopen de bungalow uit. Ze dragen enkel de kleinestring van hun bikini’s. Ze lopen naar het strandje. Ze zien er heel veel mensen en ja, iedereen loopt bloot rond. “Eigenlijk wel een raar gezicht met een broekje lopen” begint Roos. “Vind ik ook” zegt Carla en ze trekt haar broekje uit. Ze draait hem in een paar lussen om haar pols waardoor het een armband lijkt. “Dan doe ik dat ook maar” en Roos volgt haar voorbeeld. Ze geven elkaar weer een hand en lopen een stukje langs de ...

... waterlijn. Verderop liggen wat grote keien en ze gaan erop zitten. “Wil je jouw schaamhaar er niet afhalen?” vraagt Roos. “Daar heb ik nooit over nagedacht en inderdaad zie je hier de meeste vrouwen met alleen een streepje of helemaal kaal lopen. En jij hebt ook alles weg.” “Het voelt ook lekker aan en het is schoon, er blijft nooit wat achter als je ongesteld bent.” “Dat is wel zo, maar ik vind het wel eng.” “Zal ik het voor je doen, de eerste keer?” “Wil je dat?” Roos slaat een arm om haar heen, “natuurlijk wil ik dat, we zijn toch vriendinnen” zegt ze glimlachend. Carla kijkt haar aan, “ik heb altijd vriendin met je willen zijn, maar voor mijn gevoel was je onbereikbaar. Jij hebt het zoveel beter.” “Jij bent ook geen prater, je trekt je vaak terug, op de gang of buiten op het schoolplein. Maar dat ik het beter heb speelt voor mij geen rol. Ik vind jou lief, je bent eerlijk dus voor mij ben je een vriendin.” Roos drukt spontaan een kus op haar wang. Carla glimlacht. Ze blijven nog een poosje zitten. Roos heeft haar hand in de hand van Carla liggen. “Kom” zegt Roos, “dan wandelen we terug, we zullen straks wel gaan eten.” Hand in hand lopen ze langs de waterlijn terug en bij het huisje kijken ze binnen. Niemand te zien. Een briefje op het aanrecht. ‘Wij zijn boodschappen doen, 18:25’. “Ze zijn dus pas 10 minuten weg” zegt Roos, “zal ik het nu doen, je schaamhaartjes weghalen?” “Ja, als jij het wil is dat goed.” Roos pakt haar toilettas en haalt er wat dingen uit. “Kom schat, in de ...