Verkeerde post….. - Sex Verhalen

Verkeerde post…..

“Potverdorie……..”, dacht ik bij mezelf, “Ligt er alweer post in de bus die niet voor mij is bestemd maar voor mijn buurvrouw van vijf huizen verderop”. Ik woon op nummer vijftien en mijn buurvrouw op nummer vijfentwintig, ik opende mijn deur en liep naar langs de vier andere woningen naar huisnummer vijfentwintig. Net toen ik het hekje opende om de post in de daarachter gelegen brievenbus te gooien ging de deur van de woning open en kwam mijn buurvrouw naar buiten. “Ik wilde net de postbus leeghalen….”, zei ze vriendelijk en kwam op mij toelopen. Mijn buurvrouw was naar ik inschatte net de vijftig gepasseerd, zag er goed verzorgd uit, slank lijf en kleedde zich voor haar leeftijd behoorlijk uitdagend. “De post van u lag alweer bij mij door de brievenbus….”, zei ik. “Ik zal de bezorger er eens op aanspreken…..”, zei mijn buurvrouw. “Graag……..”, antwoordde ik, “Want als de postbode langs komt ben ik altijd aan het werk…..”. Ik stond nog even met haar te praten over het weer waarna ik haar groette en terugliep naar mijn eigen woning. Maar voordat ik verder ga zal ik mij eerst even voorstellen, ik ben Victor, net veertig geworden, van beroep ben ik ontwerper bij een bedrijf in machinebouw, dat wil zeggen dat ik machines ontwerp voor bijvoorbeeld automatisering, ik heb een goed salaris, ik ben sinds vijf jaar gescheiden en woon in een kleine bungalow in een redelijk dure buurt van een plaats ergens op de Veluwe. Ik kan mezelf goed redden, heb twee maal per week hulp bij het ...

... schoonhouden van mijn huis, die hulp is er meestal als ik aan het werk ben dus zie ik haar zelden. Verder doe ik nog iets aan conditietraining waardoor mijn lijf er nog goed uitziet, al zeg ik dit zelf. Het gebeurd de laatste tijd regelmatig dat ik de post van nummer vijfentwintig in mijn brievenbus vind. De bewoner of bewoners van die nogal grote villa wonen er nog niet zolang maar op de post staat wel het goede huisnummer, elke keer gooi ik dan de post bij het goede adres in de bus. Nu ik de post weer had gebracht ging ik er vanuit dat de buurvrouw de postbode hierop zou aanspreken, maar twee dagen later lag er opnieuw post van nummer vijfentwintig in mijn brievenbus. Weer nam ik de post en liep naar de buren en weer kwam ze net toen ik het hekje opende naar buiten, dit keer zag ze er heel verleidelijk uit, ze droeg een zwart, kort leren jurkje waarbij de halsuitsnede zo ruim was dat maar net haar nogal grote borsten werden bedekt, aan haar benen droeg ze zwarte netkousen met een naad aan de achterkant en aan haar voeten droeg ze schoenen met hakken, zo hoog dat ik er nog niet op zou kunnen staan, laat staan lopen. Haar lange zwarte haren had ze in een staart en haar gezicht was een beetje katachtig opgemaakt. “Heb je alweer mijn post in de brievenbus….”, vroeg ze. “Ja…..”, antwoordde ik, “Heeft u de postbode nog niet gesproken……”? De buurvrouw vertelde dat ze wel een postbode had gesproken maar dat was niet de postbode die gewoonlijk in de wijk liep. “Woon je alleen…….”, vroeg ...