Centerparcs - 1 - Sex Verhalen

Centerparcs - 1

Reeds lang ben ik een Centerparcsfan. Elk jaar ging ik er minstens drie keer voor een weekend of midweek naartoe. Aangezien grote delen van dit verhaal waargebeurd zijn, is het wellicht beter dat ik niet verklap in wélk park de feiten zich hebben afgespeeld. Stout zal ik dat telkens met *** aangeven.1.De kleedkamer.Als je wil gaan zwemmen in ***, dan kan je natuurlijk je zwemshort of zwembroek op voorhand al aantrekken, in de privacy van je eigen bungalow. Maar geef toe, straks na het zwemmen, moet je met een kletsnatte of halfdroge zwembroek door het uitgestrekte park. Ik hou daar niet van. De meeste mensen trouwens niet. Nadat je elektronische ticket je toegang verschaft heeft tot het subtropische zwemparadijs, kom je in een ruimte met individuele kleedhokjes. Omdat deze vaak erg vuil waren, had ik al vlug de gewoonte om de trap te nemen naar boven, waar evenveel, maar nettere hokjes te vinden waren. Toevallig ontdekte ik bij de tweede zwembeurt al dat boven, in de eerste gang, de laatste deur, niet verschillend van de andere nochtans, toegang gaf tot een iets groter, een soort groepskleedkamertje. Van dan af ging ik steeds daar.Als het zwembad om 10 uur in de voormiddag zijn deuren opende, en ik als één der eersten van die kleedruimte gebruik maakte, waren er steeds een 5-tal jongetjes van een jaar of dertien die mij voor waren. Vaak stonden zij al piemelnaakt in de kamer, toen ik de deur open duwde. Nederlandse jongens, kleine of grote, schaamden zich daar in die tijd ...

... niet voor. Zij vonden terecht, dat alle mannen min of meer gelijk zijn, en als je je omkleedt in een groepsruimte, dan moet je niet preuts of kinderachtig gaan doen.Maar net zoals de vissen bij het hengelen, waren zij veel te jong om ook maar in de verste verte aan iets seksueels te denken. ‘t Was alleen maar gewoon leuk om hen ongedwongen bezig te zijn, en àndere gedachten kwamen hoegenààmd niet bij mij op. Net zoals je op veel renaissanceschilderijen knapen naakt ziet, zonder daar iets bij te denken, zo mocht ik elke ochtend uitgebreid die kleine Griekse goden bewonderen maar 's middags, toen ik mij omkleedde om te gaan eten, zo rond enen, was het gezelschap gevarieerder en volwassener.In diezelfde kleedruimte waren er altijd wel Nederlandse jongens, maar steeds oudere nu. De meesten waren achttien of negentien jaar. Sindsdien kan ik Nederlandse jongens in enkele zinnen samenvatten. Bijna alle Nederlandse adolescenten (dus nauwelijks 18/19). Of ze blond (de meeste toch), of bruin zijn (zelden zwartharig), ze willen allemaal bruin van huid zijn. Daarover vertel ik later nog wel meer. Toen ik *** bezocht was de zwemmode al, zoals nu, er één van zwemshorts, hoe flodderiger en langer hoe beter. In het zwembad heeft dat ontegensprekelijke voordelen, maar in een kleedkamer is het meestal afwachten geblazen. Neem nu bijvoorbeeld die drie knapen die op de tweede dag met mij in de kleedruimte stonden. Ze kwamen vooreerst precies naast mij aan de bank staan. Er was overigens niemand ...