De Hijger 3 - Sex Verhalen

De Hijger 3

... aan en schrok blijkbaar een beetje van haar gezichtsuitdrukking: ‘Rustig aan joh, ik wil je geen kwaad doen. Sorry dat ik zomaar binnengekomen ben, oké? Ik had niet verwacht dat ik je zou verassen. Hier ga maar even zitten, dan pak ik wat te drinken voor je.’ Hierbij pakte ze Janneke’s schouders en duwde haar zacht maar toch dwingend op de grote bank neer, waarop ze rustig naar de keuken liep en, alsof ze thuis was, rustig twee glazen met water vulde. Vervolgens liep ze terug naar Janneke en liet zich naast het geschrokken meisje op de bank neervallen. Janneke kreeg een glas in haar hand geduwd, waarvan ze dankbaar een slokje nam; een beetje gerustgesteld nu er geen onmiddellijk gevaar leek te dreigen. ‘Laat ik mij dan eerst maar even voorstellen. Mijn naam is Saskia, maar iedereen noemt me eigenlijk Sky, dus dat mag jij ook wel doen. Ik geloof dat jouw naam Janneke is?’ Janneke knikt. ‘Zoals je waarschijnlijk al door hebt ben ik een kennis van Kaspar, en hij heeft mij gestuurd om jou een beetje verder te helpen.’ Het meisje ziet dat Janneke hierop een blik op de telefoon werpt, en moet opnieuw lachen: ‘Ja, hem kennende zit hij op dit moment mee te luisteren. Hij heeft een nogal vreemd gevoel voor humor.’ Intussen is Janneke door Sky’s vriendelijke gedrag weer een beetje gekalmeerd, maar wel duizend vragen schieten door haar heen, waarvan ze de meest dringende er maar onmiddellijk uitgooit. ‘Maar hoe ken jij Kaspar? En hoe weet hij waar ik woon. En wat kom je doen?’ ‘Dat ...

... zijn nogal wat vragen in één keer, Janneke. Om met de makkelijkste te beginnen; hij heeft jouw achternaam en telefoonnummer. Dan is het in deze tijden niet zo heel moeilijk meer om achter iemands adres te komen.’ Janneke kon zichzelf wel voor de kop slaan. Ze had zich zo veilig en anoniem gevoeld, maar dit had ze natuurlijk zelf ook wel kunnen bedenken. Wat betreft je eerste vraag, dat is wat complexer, maar laat ik zeggen dat ik enkele jaren geleden ongeveer net zo was als jij nu.’ ‘Bedoel je dat...?’ Sky knikte: ‘Ik heb ook kennis met hem gemaakt via de telefoon.’ ‘Enneh.. voer jij ook zijn opdrachtjes uit?’ Weer moest Sky lachen: ‘Tegenwoordig doe ik alleen nog maar wat ik zelf wil doen, maar zo is het wel ooit begonnen ja. Ik ben wel een beetje jaloers op je. Ik weet nog goed hoe spannend en opwindend dat in die tijd allemaal voor me was. Je hebt veel geluk dat hij jou uitgekozen heeft en het is heel dapper dat je erin meegegaan bent. De meeste meisjes zouden dat niet gedurfd hebben.’ Bij deze woorden gloeide Janneke van trots, even helemaal vergeten dat ze zojuist nog in paniek was geweest. Enige aanmoedigingen van Sky brachten haar ertoe om te vertellen hoe het begonnen was, en ook haar verdere belevenissen moest ze delen met het oudere meisje, iets waar ze overigens verassend genoeg erg veel plezier aan beleefde. Sky was een goede luisteraar en ze onderbrak het tienertje slechts af en toe met een vraag of een goedkeurend knikje, waardoor Janneke zich in haar gezelschap ...