Burenplezier dl 4 - Sex Verhalen

Burenplezier dl 4

... even te vroeg was wakker geworden. “Hoi lieverd, lekker geslapen” vroeg ik en gaf haar een kus op haar lippen en voelde haar weer tegen me aandrukken. “Je hebt gelijk gehad wat er tegen mijn moeder is gezegd. Ik heb spierpijn en niet zo’n beetje ook” lachte ze nog vermoeid. “Die spierpijn gaat vanzelf over” sprak ik met een glimlach. “Wel, het is geen weer om naar buiten te gaan als ik zo naar buiten kijk dus ik stel voor dat je, nadat we gedoucht hebben, Evelien, de overbuurvrouw gaat vragen of ze koffie komt drinken. Dat had ik nog beloofd maar het is er even doorheen geschoten” gaf ik aan. Tijdens het douchen speelde ik al vrijend met de kleine borsten en tepels van Wendy en nadat we weer fris en opgeknapt waren vertrok Wendy via de achtertuinen naar Evelien om die op de koffie te vragen. Niet veel later kwamen ze weer terug. De dames konden het zo te horen goed met elkaar vinden. Na 3 koppen koffie gaf ik aan dat ik een week lang niet zou kunnen slapen als ik er nog een nam dus stelde ik maar voor om nog 12u in de middag over te stappen op een borrel. “Dat kan geen kwaad” lachte ik en hoorde Wendy sputteren. “Hou je niet van een borrel?” vroeg Evelien. “Echt wel, maar vraag me af over het verstandig is!” lachte ze terug. “Gewoon doen meid. Lekker ontspannen. Je bent nog jong!” gaf Evelien aan. “Nou, zo voel ik me anders niet meer” sprak Wendy die opstond en aan Evelien vroeg wat ze wilde drinken. Nadat Wendy weer met de glazen was teruggekeerd vervolgde het gesprek zich ...

... en nadat de glazen weer leeg stonden stond Wendy weer op maar nam nu de flessen mee terug de kamer in. “Ik weet ondertussen hoe het hier gaat en dit bespaard me veel lopen” gaf ze tactisch aan. “Hallo, daarvoor heb ik je niet gekocht van Esther” lachte ik. “Jij heb nu huishoudelijke dienst dus je hoort eigenlijk met een schort door de keuken te lopen en als het belletje gaat de bestellingen op te nemen” ging ik door. “Hou op met haar te plagen” glimlachte Evelien. “Leg het hem maar uit. Ik doe het niet meer, hij gaat toch zijn eigen gang” lachte Wendy. “Hoeveel heb je voor haar betaald? Kan ik haar overnemen van je?” lachte Evelien. “Hangt ervan af wat je wilt geven! Maar ik beken dat ik er al goed in heb gereden” sprak ik gespeeld serieus. “Wat ben je ook erg he! Maar het vreemde is dat me dat niet eens raar overkomt. Zo ben je nu eenmaal!” deelde Evelien ons mee. “Je moet genieten van het leven heb ik van jou geleerd. Dus dan heb ik meteen overgenomen” was mijn antwoord. “Hmhmhmhm, dat weet ik nog goed. Dus die spierpijn van Wendy kan ik me wel voorstellen” en keek Wendy aan die zich gesteund voelde en mij een kus gaf. “Zo heel erg was het niet hoor” verdedigde ze me. “Ach Evelien, ik had haar vastgebonden met touwen aan het plafond. Ze had een grote mond en kijk hoe aardig ze nu is” deelde ik onze eerste geheimen. “Dus als ik haar overneem dan kan ik haar ook vastbinden?” lachte Evelien. “Tuurlijk, dan kan je doen en laten wat je wilt” “Nog beter! Dan moeten we maar eens ...