De Tweeling - 10 - Sex Verhalen

De Tweeling - 10

Tien dagen later. Het is woensdagmiddag en Liza komt van dienst af. Ze is laat want er was nog een bevalling bezig en weglopen kan dan niet. Boven in de flat is Janet in de keuken al met het eten bezig. Ze geeft haar een kusje op haar wang en Janet kust terug. “Je bent laat.” “Ja, een bevalling die langer duurde dan verwacht.” “Er is post voor je” zegt Janet. “Eerst omkleden, dan kijk ik wel.” Liza loopt haar slaapkamer in en kleedt zich uit. Ze loopt naar de badkamer en draait de kraan open. Het water is lauw en wordt snel warm. Ze spoelt zich af en zeept zich in, nog een keer afspoelen en ze droogt zich af. Ze plaatst een nieuwe tampon want haar ongesteldheid is nog niet weg. Weer in de slaapkamer kijkt ze in de kast en trekt eenstring met een wat bredere voorzijde aan, minirok erover en een trui met lange mouwen. De bh laat ze weg. ’s Avonds vindt ze dat lekker. Bovendien Daan komt straks en die schat vindt haar tieten bloot onder haar trui zo lekker. Ze loopt naar binnen en terug de keuken in. “Kan ik nog ergens mee helpen?” “Nee, of ja wel, de tafel dekken, met tien minuten kunnen we eten.” Liza pakt de nodige spullen en binnen pakt ze de post van tafel. Ze kijkt naar de aan haar geadresseerde envelop en op de achterkant staat de afzender, Liesbeth ter Horst. Ze vergeet haar taak en loopt naar de bank. Ze trekt de envelop open. Het is een lange brief, vier A4-tjes telt ze en ze begint te lezen. Als ze een half A4-tje heeft gehad zakt ze achterover en legt haar voeten op ...

... de salontafel. Heel aandachtig leest ze verder en al snel biggelt er een traantje. Ze pakt een tissue van de salontafel en houdt die bij de hand. Janet komt binnen met een pannetje aardappelen en ziet haar zitten. Ze wil boos uitvaren maar dan ziet ze haar met vochtige ogen een brief lezen en zet de pan op het tafelkleed, gooit het eetlaken op tafel en legt borden en bestek neer. De onderzetters ertussen en de pan gaat erop. Terug naar de keuken en ze komt met de tweede pan. Ze gaat zitten en schept op. Ze begint te eten en dan ziet ze dat Liza de brief laat zakken. Een paar tellen zit ze in gedachten naar buiten te staren. Dan legt ze de brief naast zich neer en loopt naar tafel. “Sorry lieve schat, het was een brief, een excuusbrief van mijn moeder.” “Geeft niet hoor Liza” reageert Janet glimlachend, “ga maar zitten en eet maar.” Liza schept op en begint te eten. Janet ziet dat haar ogen steeds lijken te staren. Ze is ergens mee bezig en ze laat haar gaan. Stilzwijgend eten ze verder. Als de borden leeg zijn schuiven ze die naar het midden. “Sorry Janet, ik ben niet gezellig.” “Dat geeft niet, wil je erover praten?” “Met jou wel, ik zal even afruimen en de vaat wegwerken en dan gaan we op de bank zitten.” “Moet ik helpen?” “Nee hoor schat, jij hebt ook al gekookt en gedekt, laat mij maar.” Een kwartiertje later komt Liza binnen en Janet zit in de losse fauteuil. Ze gaat op de bank zitten en pakt de brief. Ze kijkt er nog een keer vluchtig overheen. “Dit is een excuusbrief ...