Voetjes op de grond (3) - Sex Verhalen

Voetjes op de grond (3)

... weerstaan. Als door een onzichtbare hand voortgeduwd, boog ik voorover en plaatste een dikke smakkerd, ergens in het midden van haar verleidelijk uitziende linker voetzool. “Heu?” reageerde ze verrast. Ze trok haar voet echter niet weg en daarom durfde ik het aan om mijn tong in de strijd te gooien en een vochtig likspoor te trekken vanaf de hiel tot aan haar grote teen. “Marianne, wat doe je?” vroeg ze. Ditmaal trok ze haar voet wel weg, waarna ze zich omdraaide, zodat ze met haar billen op de tafel zat. “Sorry…,” mompelde ik, terwijl het schaamrood me naar de wangen steeg. “Ik… ik hou van voeten en … de jouwe zijn zo mooi.” “Dank je,” antwoordde Suzanne, met op haar gezicht iets dat op een glimlach leek. “Dus jij valt op voeten?” Ik knikte en haar glimlach werd breder. “Zit maar nergens over in hoor,” zei ze met een knipoog. “Zo erg was het helemaal niet, al lijkt het me niet meer dan redelijk dat je nu mijn andere voet dezelfde behandeling geeft. Anders wordt die nog jaloers.” Ze schoof op tot ze bij de rand van de tafel zat, waarna ze haar rechterbeen optrok en haar voet in mijn handen drukte. Nog heel even keek ik haar onzeker aan, maar toen ze me bemoedigend toeknikte, wist ik wat me te doen stond. Ik bracht haar voet tot bij mijn mond en overlaadde de hele voetzool met kusjes. “Hmm… lekker,” mompelde ze Daardoor aangemoedigd liet ik mijn tong likkend op en neer gaan, waarbij ik geen centimeter van haar blanke huid oversloeg. Vervolgens begon ik met beide handen haar ...

... voet te strelen en tegelijkertijd stulpte ik mijn lippen rond haar grote teen. “Toe maar, Marianne, dat voelt pas lekker aan,” lispelde Suzanne op het moment waarop ik krachtig op haar teen begon te zuigen en er tegelijk met mijn tong in rondjes omheen likte. Ook voor mij voelde het enorm lekker aan, maar dan wel hoofdzakelijk in mijn onderbuik en in mijn borsten. Het was nog maar de tweede keer dat ik iemands teen in mijn mond had, maar ik kreeg wel de bevestiging dat dit soort handelingen mij mateloos opwond. Ongetwijfeld zou ik haar andere tenen eenzelfde behandeling hebben gegeven, maar plots hoorden we het geluid van naderende voetstappen op de gang. Tegen de tijd dat mijn moeder binnenkwam en vroeg of het werk al wat opschoot, zaten we zusterlijk naast elkaar geknield op de tafel en waren we boeken aan het afstoffen alsof we nooit iets anders hadden gedaan. Toch durfde ik mijn moeder niet aankijken. Mijn rode kop zou me ongetwijfeld verraden hebben. Zodra mijn moeder weg was, voelde ik Suzanne’s hand op mijn schouder. Vanzelf draaide ik mijn hoofd naar haar toe en keek in haar vriendelijk lachende gezicht. “Dat was op het nippertje hé,” zei ze, begeleid door een samenzweerderige knipoog. “Zeg dat wel,” beaamde ik. “Wat jammer dat moeder juist nu kwam kijken.” “Mag ik daaruit concluderen dat je nog graag eventjes was doorgegaan?” “Eventjes..? Zeg maar gerust heel erg lang, Suzanne.” “Van mij had je gemogen,” antwoordde ze lachend. “Ik vond het helemaal niet erg om mijn ...