Diagnose: Borstkanker, deel 2 - Sex Verhalen

Diagnose: Borstkanker, deel 2

HOOFDSTUK 2 Hans Cuijper was met zijn 26 jaar de jongste zelfstandige advocaat in de stad. Al vanaf dag één, waarop hij aan zijn studie rechten was begonnen, had hij maar één droom: een eigen kantoor. Hij was op zijn zeventiende met de studie begonnen en had die binnen het maximum van vier jaar succesvol afgerond. Niet dat hij toen al naar een eigen praktijk kon gaan omzien, maar de basis was gelegd. Nu moest hij een definitieve keus voor zijn specialisme maken. Hij kon voor een groot bedrijf gaan werken, maar daar zou zijn taak voornamelijk bestaan uit het verdoezelen en recht praten van aktiviteiten, die het wettelijke daglicht vaak niet konden verdragen, maar daar voelde hij niets voor. Hij kon ook de kant van het strafecht op gaan. Dat zou betekenen dat hij misdadigers als moordenaars, dieven en inbrekers zou kunnen moeten verdedigen. En die niet alleen, ook kindermoordenaars en –misbruikers schijnen nog rechten te hebben, onder andere op een advocaat. Zijn ouders hadden hem, in deze tijd misschien tamelijk ouderwets, respect voor vrouwen bijgebracht. Daardoor zag hij vrouwen in het algemeen als gelijkwaardige mensen, en niet als naaimachines, wat sommigen van zijn studiegenoten nogal leken te doen. In het verlengde hiervan had hij een aangeboren zwak voor kinderen, vooral voor kleine kinderen, die nog niet voor zichzelf konden zorgen en zich ook niet konden verdedigen. Dus had hij zich bij de keuze van zijn specialisme op deze twee groepen geconcentreerd, en zijn studie ...

... daaraan aangepast. Het zou niet de best betaalde richting zijn, maar Hans had een sterk ontwikkeld rechtvaardigheidsgevoel, en hij was gauw tevreden. Eén van zijn eerste zaken bracht hem in de gevangenis. Zijn cliënt, die we hier Cor zullen noemen, was gepakt bij een belastingfraude en veroordeeld. Cor vroeg hem niet voor vermindering van zijn straf, maar hij had een heel ander probleem, waardoor Hans zich sterk aangesproken voelde. "Van vrienden hoor ik, dat mijn vrouw een andere man heeft. Dat moet zij weten, want zij interesseert me niet meer. Maar die andere man heeft een hartgrondige hekel aan kinderen, en dat laat hij mijn kleine jongen regelmatig voelen. Hij mishandelt hem dus." had hij gezegd, en hij ging verder: "Mijnheer Cuijper, ik wil niet goed praten wat ik gedaan heb, want ik ben goed fout geweest, net als iedereen hier. En hier zitten moordenaars, belastingfraudeurs en meer van dat fraais. Het hele scala aan misdrijven is hier te vinden. De mensen mogen van ons zeggen wat ze willen, maar over één ding zijn we het allemaal, zonder enige uitzondering, eens: van kinderen blijf je af." "Dat weet ik, en dat waardeer ik buitengewoon aan jullie." knikte Hans, en hij meende het. "Ik zal u één voorbeeld geven: we hebben hier ook een kindermisbruiker. Officieel weten we dat helemaal niet, maar we hebben zo onze methodes om daar achter te komen. En ik verzeker u, dat die man dubbel gestraft wordt, eerst door de rechter, en nu door de jongens hier. Laat mij dan maar gepakt ...