Sandra En Haar Moeder - 13 - Sex Verhalen

Sandra En Haar Moeder - 13

... zei Annabel: “Hans, ik moet je iets vertellen.” En Annabel vertelde over haar ontmoeting die morgen met Wil, over haar verzoek of hij eens wilde rondkijken. Misschien kende hij wel een bedrijf waar men iemand zocht. Wil zou het laten weten.“En dan nog iets Hans. Ik heb vanochtend met Sandra gevreeën.”“O ja?”“Ja, en Wil was er bij.” Ze observeerde Hans nauwkeurig.Maar Hans reageerde heel positief. “Wow, wat leuk. Dus jij en Sandra en Wil. Vertel eens, hoe was het?”Annabel was blij met zijn reaktie en begon te vertellen. “Sandra verwende me heerlijk. Toen zij ze dat Wil zich uit moest kleden en erbij moest komen. Wil ging naast me zitten, maar deed niets. Hij keek wat Sandra met mij deed.”“En wat deed Sandra?” onderbrak Hans haar.“Ze kuste m’n grotje,” antwoordde Annabel en lachte. Waarschijnlijk om het woord.“En toen?” vroeg Hans“Nou, toen zei Sandra dat ik hem in m’n mond moest nemen.”“Wat moest je in je mond nemen?”“Nou, je weet wel, zijn lul!” Bloosde ze nou toch een heel klein beetje?Recht voor z’n raap zei Hans: “En toen pijpte je je schoonzoon.”“Hans toch!” En Annabel keek om zich heen of andere gasten het niet hadden gehoord.“Schat, pijpte je hem nou of niet?”“Ja Hans, dat deed ik.”“En…vond je het lekker?”Nu pas kreeg Annabel in de gaten dat Hans haar plagend aan het uithoren was. Want dat deed hij. Hij vond het allemaal prima. Verwende hij op zijn beurt Sandra ook niet?“Ja, het was best fijn, maar hij kwam niet, hoor! Want Sandra kroop op hem en zij neukten. Ik moet ...

... je wel iets zeggen, Hans. Toen hij in mijn mond was, dacht ik aan jou en ik verlangde zo vreselijk naar je. Misschien vind je het gek, maar het was werkelijk zo.”Hierop wist Hans niets te zeggen. Hij zag dat ze het meende. Hij wist dat ze het meende. Een golf van liefde ging door hem heen. Over de tafel pakte hij haar hand en kuste die. Hij zei: “Toen je mij vanmiddag belde, voelde ik je verlangen in je woorden. Heb ik je vandaag al gezegd dat ik van je hou?”“Vanmorgen ja, maar je kunt het niet vaak genoeg zeggen.”Het was tijd om te gaan eten. Hun tafel was klaar. Het eten was, zoals altijd daar, voortreffelijk. Maar toen Hans de rekening kreeg, zag Annabel dat hij toch wel wat benauwd keek. Hij haalde zijn portemonne te voorschijn en legde voldoende geld neer. In een flits zag ze dat hiermee al zijn papieren geld op was. Ze voelde zich een beetje schuldig, want zij was het die voorgesteld had hier te eten.Na het eten liepen ze nog een stukje door het bos en reden daarna richting huis. Onderweg stopte Hans bij een geldautomaat. “Wacht je even?” Ze zag hem geld opnemen en wenste dat ze wist hoeveel er nog van zijn uitkering over was. Weer voelde ze zich schuldig. Terug in de auto zag ze dat hij 50 euro opgenomen had en het briefje in zijn portemonnee stopte. Ze zei niets. Toen reden ze naar huis. Onderweg zei Hans: “Dank je wel dat ik in je auto mocht rijden. Wat rijdt die heerlijk. Zelf rijden is toch anders dan er alleen naast zitten.” Ze legde haar hand op zijn knie en zei: ...