Sandra En Haar Moeder - 13
Datum: 1-1-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: Johnnie, Bron: Opwindend
... houden van je.”Annabel vertrok na de lunch. Wil beloofde haar dat hij zijn best voor Hans zou doen. “Ik laat het je wel weten,” zei hij tegen Annabel.Hans was er nog niet toen Annabel thuiskwam. Ze liep door het huis. Het voelde ineens leeg aan. Ze miste Hans, ze miste hem ontzettend. Ze zag dat het pas 2 uur was. Ze kon, nee, wilde het verlangen niet onderdrukken, dus belde ze hem. Hij was net in zijn flat aangekomen.“En schat?”“Weer niks. Ze moeten me niet.”“Maar ik wel,” reageerde Annabel, “ik wel, ik wil je helemaal. Je opvreten met huid en haar”“Zo,” dacht hij, “wat heeft zij nou opeens?” Hij zei: “Je bent lief. Ja, ik wil jou ook, dat weet je.”“Kom je gauw thuis?”“Zo gauw mogelijk. En schat, kleed je netjes, mijn uitkering stond op de bank en ik wil je mee uit eten nemen.”“Dat is lief. Doe ik. Kom gauw. Ik mis je echt.”Toen Hans thuis kwam, zag hij een vrouw die zich heerlijk opwindend had aangekleed. Annabel droeg een eenvoudige zwarte korte jurk die tot halverwege haar bovenbenen reikte. Ze droeg een halsketting en een armband. Aan haar vingers 2 ringen. Haar parfum rook heerlijk. Hans omarmde haar en complmenteerde haar. “Je ziet er echt geweldig uit. Ga je uit? En mag ik mee?”Hij nam snel een douche, scheerde zich en kleedde zich in de enige combinatie die hij had. Dezelfde combinatie die hij ook droeg toen hij Annabel voor de eerste keer ontmoette. Een beetje after-shave en klaar was hij. Toen hij bij haar was in de woonkamer, had Annabel haar telefoon in de hand. ...
... Ze wilde een selfie maken van hen beiden. Dat werden er uiteindelijk wat meer. Daarna vertrokken ze. Toen ze naar de garage liepen, zei Annabel: “We nemen mijn auto en jij rijdt.” Dat was de eerste keer dat Hans in haar wagen mocht rijden. Tot nog toe reed Annabel altijd zelf. Haar auto was een Ford Edge van ruim een jaar oud. Niet bepaald een goedkope auto. Omdat het nog te vroeg was om te gaan eten, stelde Hans voor om naar het Bouvigne Paradijs te rijden en daar op het terras wat te drinken. Hij was daar tijdens zijn eerste ontmoeting met Annabel en haar dochter ook geweest. Annabel vond het prima.Niet veel later zaten ze op het terras. Het was gelukkig rustig. Ze genoten van de stilte en de ondergaande zon. Ze hoorden het laatste gezang van vogels voordat die hun nachtplek gingen opzoeken. De wind ruiste zachtjes door de bomen. Voor hen stond een fles wijn met 2 glazen. Ze spraken weinig met elkaar. Een ieder genoot op zijn manier van de rust en stilte. Soms keken ze elkaar aan en dan was daar altijd die glimlach, die glimlach van liefde en begrip. Zachtjes vroeg Hans: “Maak ik je gelukkig, Annabel?”Weer die glimlach. “Ik ben nog nooit zo gelukkig geweest.” Annabel pakte zijn hand en kneep erin.Nu was het zijn beurt om te glimlachen en ze waren weer stil.“Hans, wat vind je, zullen we hier eten?”Het was niet wat hij in gedachten had. Het was hem eigenlijk te duur, maar voor de liefde heb je alles over, toch? En dus namen ze hun diner in Bouvigne Paradijs. Tijdens het diner ...