De gouden handjes van Kitty
Datum: 30-12-2019,
Categorieën:
Hetero
Auteur: pieter231972, Bron: Gertibaldi
“Dat voelt al een stuk fijner en minder pijnlijk” zeg ik tegen Kitty. Ze lacht schamper en vraagt zakelijk, doch vriendelijk “morgen, zelfde tijd?”. “Prima” antwoord ik, mezelf aankledend. We schudden elkaar de hand en wensen elkaar een fijne dag verder. Al minder strompelend dan bij binnenkomst verlaat ik haar praktijk. Een vervelende blessure is het: de blessure aan mijn bilspier, die ik opgedaan heb tijdens het fitnessen. Ineens schoot het erin en was het einde training. De sportschoolhouder verzekerde mij dat de blessure mee viel en dat het met intensieve fysiotherapie binnen een paar dagen weg zou zijn. Hij verwees me naar Kitty, aangezien zij veel sportblessures behandelt. Zelf ben ik de 30 net gepasseerd, ben een echte levensgenieter, maar houdt mijn lichaam in balans door 3 maal per week te sporten. Aangezien de bilspierblessure mijn vrijgezellenleven en mijn werk in de weg staat, is het voor mij noodzaak om er zo snel mogelijk vanaf te zijn. Gelukkig kan ik een week lang, elke dag na mijn werk bij Kitty terecht, om het lichamelijke euvel te verhelpen. De sportschoolhouder verzekerde me dat Kitty veel verstand heeft van dergelijke blessures en ik er snel weer bovenop zal zijn. Ergens is het natuurlijk wel heel fijn, dat ik buiten de reguliere openingstijden van haar praktijk, om geholpen wordt. En wat een prettige persoonlijkheid, bedenk ik terwijl ik richting mijn auto loop. Kitty heeft danig indruk op me gemaakt: ondanks haar sportieve kleding (trainingsbroek en ...
... polo-shirtje met opdruk van haar bedrijf) is duidelijk te zien dat ze zelf ook goed voor zichzelf zorgt. Ze is slank, heeft een prettig en vriendelijk gezicht en toen ze voor me uit liep, viel me op dat ze een strak en hoog achterste bezit. Qua borstomvang heeft ze niet vooraan gestaan in de rij, tijdens het uitdelen, dus ze moet het doen met een bescheiden cupmaat, maar het misstaat haar absoluut niet. De dag erna gaat het al iets beter met mijn gekwetste spier, maar tijdens mijn werk merk ik dat zitten erg vervelend aan voelt, dus ik sta en loop vrijwel de hele dag, waardoor ik aan het einde van de dag toch weer een vervelend gevoel overhoudt en blij ben dat ik na het avondeten gekneed zal worden door Kitty. Als ik iets voor 19 uur bij haar aan kom zie ik dat er in haar praktijk nog geen licht brand, dus wacht ik netjes voor de deur, die even later door haar geopend wordt. “Ik zag je al staan in de camera” zegt ze terwijl ze de deur opent en naar het zwarte dingetje in de hoek van de pui wijst. Ik glimlach, niet vanwege haar opmerking, maar vanwege haar uiterlijk. Ze draagt een korte broek en haar benen lijken werkelijk eindeloos. Wat een mooie staanders, denk ik bij mezelf, terwijl ik achter haar aanloop. “Je vind het toch niet vervelend he, dat ik me alvast om gekleed heb?” vraagt ze. Het valt me nu pas op dat ze ook een normaal shirtje aan heeft, zo onder de indruk ben ik van haar mooie, lange, slanke, doch licht gespierde benen. “Nee, natuurlijk niet” zeg ik “jij hebt toch ...