Sandra En Haar Moeder - 16 - Sex Verhalen

Sandra En Haar Moeder - 16

Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Sandra En Haar Moeder - 15Hans werd vroeg wakker. Hij voelde zich uitgerust. Een blik opzij vertelde hem dat Annabel nog in diepe slaap was. Hij besloot te gaan joggen. Hij stond op, schreef een briefje en legde dat op zijn kussen. Daarna schoot hij zijn spijkerbroek aan, een t-shirt en sportschoenen. Zachtjes verliet hij het huis. Hij was nog maar nauwelijks weg of Annabel werd wakker. Ze zag het briefje en las: Schat, ik ben gaan joggen. Tot straks. Kusje. Ze glimlachte en besloot nog een poosje te blijven liggen. Gedachten kwamen in haar op. Hans, nu haar Hans. Twee maanden geleden kende ze hem nog niet. Wat is er veel gebeurd sinds het moment dat ze hem voor het eerst zag in het café. Haar gedachten gingen met haar aan de haal. Al die nieuwe sexervaringen. Toch geweldig! Met haar man was het vrij eentonig geweest, maar met Hans? Ze dacht terug aan gisterenavond. Wat zei ze toen? Naai me! Stop je paal in m’n kut! Je houdt het toch niet voor mogelijk. Toch zei ze het en ze had genoten van het taalgebruik. En de sex met Sandra! Als iemand 2 maanden geleden tegen haar gezegd had dat ze zou - wat was het woord ook al weer? – o ja, scharen met Sandra, ze zou die persoon voor gek verklaard hebben. Toch is het gebeurd. Zelfs met Wil, Sandra’s man, heeft ze gevreeėn. Hoe is het allemaal mogelijk! Maar het aller – allerbelangrijkste is dat ze een man gevonden heeft die van haar houdt. En zij van hem met heel haar hart. Weer ...

... glimlachte Annabel. Toen stond ze op. Ze nam snel een douche en ging in de keu ken koffie zetten. Nu was het wachten op Hans.Lang wachten hoefde gelukkig niet. Ze was blij toen hij de keuken in kwam. Zijn t-shirt nat van het zweet. Zijn spijkerbroek plakte aan zijn benen. Toch zoende ze hem. Zelfs van zijn zweet hield ze. Nu eerst koffie. Tijdens de koffie vroeg Hans: “Annabel, heb je vandaag tijd om met me mee te gaan? Ik wil nu echt een jogging pak.” Natuurlijk had ze tijd om mee te gaan. Graag zelfs! Na de koffie stond Hans op en zei: “Schat, je moest eens weten hoe lief ik je vind, maar nu ga ik douchen.” Weg was hij. Na het ontbijt gingen ze met Annabels auto op weg om een jogging pak te kopen. Hans reed. Hij reed eigenlijk steeds meer. Alleen wanneer Annabel aangaf dat ze zelf wilde rijden, ging hij op de passagiers stoel zitten. Ze reden het centrum in en Annabel vroeg: “Waar gaan we heen?”“Naar Zeeman. Die is niet duur.” Toen Hans voor de winkel parkeerde en uit wilde stappen, hield Annabel hem tegen. “Wacht even Hans. Lieve, lieve Hans, je hebt best gelijk dat Zeeman niet duur is, maar weet je, de kwaliteit houdt niet over. Bovendien is het vaak ook zo dat het allemaal net niet past. Waarom gaan we niet ergens anders heen?”Hans wilde antwoorden dat Zeeman lekker goedkoop is, maar hield zich in. Hij realiseerde zich dat zijn leven met Annabel veranderd is. Hij is niet meer alleen. En dus reed hij weer weg. Annabel leidde hem naar Sport. Hans kende de winkel maar was er nooit ...