Way out of my leage - 3. - Sex Verhalen

Way out of my leage - 3.

... schraap ik mijn keel. Vier mooi ogen kijken mij verrast aan. “Wil mijn lieverd ook wat aandacht?” “Nee Greetje, dat is het niet. Maar kijk eens op de klok. Willen wij ons plannetje doorvoeren dan moeten Monique en ik over ongeveer een half uurtje op pad.” “Oh shit ja, dat zou ik bijna vergeten.” Ik spring uit bed. Te laat besef ik dat ik niets aan heb en mijn piemel zich alweer heeft opgericht. Ik loop snel door naar de badkamer om me aan te kleden. Achter mij hoor ik Greetje zeggen. “Nee jongedame, je wacht maar tot Henry klaar is.” Een klein uurtje later staan we in mijn auto voor een flatgebouw in een van de betere buitenwijken van Maastricht. “Ik ben bang.” Ik kijk Monique aan. “Ik ben ook best gespannen meid, maar dit is de enige manier hoe je wraak kunt nemen. Die vent verdient niet beter. Op zijn pad maakt hij alleen maar slachtoffers en dat alles uitsluitend ter meerdere eer en glorie van hemzelf. Dit soort figuren heeft zo’n overtrokken zelfbeeld dat zij van mening zijn dat zich niet hoeven te meten aan de regels en wetten van de maatschappij. Zij staan ver boven ons op een glazen plafond van waarop ze op ons neerkijken. Het is aan ons om een diep gat te graven en dat glas te breken. Als ze een beetje karakter hebben dan kunnen ze misschien ooit uit dat gat kruipen. Monique stoot me aan en fluistert. “Kijk het licht. De garagedeur schuift open.” Automatisch zakken we iets onderuit. Een zwarte bmw sportwagen scheurt met piepende banden uit de ondergrondse. “Was hij ...

... dat?” Monique knikt ja. We stappen uit,nemen ieder 2 koffers mee. Even later stappen we uit de lift die meteen toegang geeft tot het Penthouse. Ik ben onder de indruk en kijk snel rond. Ik heb geen verstand van meubilair, maar ik herken in het meubilair geen Knut of Ektorp van Ikea. De audio visuele apparatuur herken ik echter wel. Uitsluitend het neusje van de zalm. “Waar wil je de koffers hebben Monique?” “Kom maar mee, dan leggen we ze op het bed.”” Zoek jij je spullen bij elkaar. Ik heb een afspraak met de laptop van meneer de architect.” Ik klap het apparaat open en start hem op. Zijn wachtwoord is geen geheim meer voor me. Dat heb ik al bijna vanaf het begin. De keylogger waarmee ik zijn laptop heb besmet heeft mij al zijn toetsaanslagen gestuurd. Zo weet ik ook dat hij een bankrekening op Guernsy heeft. Ik log in bij zijn bank op het kanaaleiland en ben verbaast hoe eenvoudig dat eigenlijk gaat. Ik kan mij niet aan het gevoel onttrekken dat mijn geld bij de Rabo beter beschermd wordt. Nog geen 10 minuten later is mijn verassing voor Monique compleet. Natuurlijk met ‘dank’ aan Michael, haar ex vriendje. Ik ga op zoek naar ontwerpen van het architectenbureau, waarvan ik weet dat meneer Galbak ze als eigen ontwerpen in het buitenland verkoopt. Daarbij heeft hij door gemanipuleer met bestek en materiaallijsten ook nog eens zijn buitenlandse klanten bedrogen. Ik stuur alle bestanden door naar zowel zijn bazen alsook naar zijn illegale klandizie. Ik loop naar de slaapkamer. ...