Chasse Patate - 9 - Sex Verhalen

Chasse Patate - 9

... onmeetbaar veel van je houdt.Liefs,Darren.’’Het was geen hoogstaande brief maar het kwam uit het diepste van m’n hart en m’n ziel. Het kwam er vlot uit, maar het deed ongelofelijk veel zeer om het ook daadwerkelijk op papier te zetten. Dan las ik het terug en besefte ik het me. Dit kon het laatste zijn wat ik haar zou zeggen. Ook kon het natuurlijk het begin zijn van een nieuw hoofdstuk in onze relatie, maar ik was eerder bang voor dat andere. Misschien moest ik nog wel wat uitleggen uit de brief. Ik wilde het liefst m’n telefoon in de gracht achter m’n huis gooien, namelijk. Was er zo klaar mee. Facebook, WhatsApp, Instagram… Wat moest ik er nog mee. Het was allemaal vals en ik werd er vaker ongelukkig van dan gelukkig. Ik werd gelukkig van op straat lopen of fietsen en zoekende naar mensen die nog in contact stonden met de echte wereld. Door er alleen al naar te kijken, werd ik gelukkig. En nu doelde ik dan niet op mooie meisjes. Want die waren vaak juist gekluisterd aan de telefoon. Nee, dan doelde ik meer op spelende kinderen of een oud stel wat nog hand in hand liep verloren in de wereld die veel sneller ging dan hun. Ik, Bas en Maarten konden al amper meer een normaal gesprek voeren. Ik werd ouder, maar gedroeg me nog als een ventje. Ik was ook nog een ventje. Maar er zat zo veel meer in de wereld dan alleen het schermpje van m’n telefoon of laptop. Ik schreef de bief met m’n hand. Deed er wel een paar keer over om m’n mooiste handschrift te geven en tekende tot slot ...

... op de andere kant van het blaadje haar nog. Dat hoefde ik niet te herhalen. Ik kon makkelijker en mooier tekenen dan dat ik kon schrijven. Ik had nog een stempel waarmee ik een zegel kon zetten met wat kaarsvet en dat leek me wel gepast. Ouderwets. Alternatief. Het was misschien wel het domste wat ik zou gaan doen, en als hun niet decreet zouden blijven kon ik gezien worden als het gekste ventje van school. Maar het was het waard. En dus schreef ik na deze brief ook de brief voor Melissa. Een andere brief natuurlijk. Eentje waar ik ook veel meer over twijfelde. Ik heb altijd gezegd dat het me eerst om het lichaam van Melissa ging. Om de seks zelfs. Maar dat niet meer zo. Ze was nog steeds mooi en lekker, en ik dacht ook wel aan seks natuurlijk, maar ik begon meer in haar te zien. Voorbij haar sluier van schoonheid zat gewoon een jong onzeker meisje wat ook nog eens harstikke lief kon zijn. Ik heb het laatste halfjaar meer aan haar gehad dan aan Mirjam. Als ik me dan toch zou afsluiten, dan verdiende zij op z’n minst ook een brief.Ik kon niet zo oprecht zijn tegen haar. Puur omdat ik haar niet zo goed kende als Mirjam. Dus moest ik maar gewoon eerlijk zijn vanuit mezelf uitgaande:,,Lieve Melissa,Ik kan me niet voorstellen wat je van me moet denken. Maar ik kan me ook al een tijdje niets meer voorstellen bij wat ik van jou moet denken.Je was het mooiste meisje van de klas. Een aantal jaar lang al.Maar nu ben je dat niet meer. Je bent meer geworden voor me. Al weet ik niet wat.Je ...