Isabelle leert een lesje - Sex Verhalen

Isabelle leert een lesje

... wat zich in de kamer bevindt. De kamer is ruim, het is meer een zaal. De grote ramen zijn aan het zicht onttrokken door donkere velours gordijnen. De ruimte wordt verlicht door lampen aan de muren. Er staan bijna geen meubels in de ruimte. tegen de drie raamloze muren staan enkele chaise longues, allemaal gericht op het meest opvallende stuk in de kamer. Een verhoging in het midden. Het is niet de verhoging die Isabelle naar lucht doet happen; De ruimte is vol mensen. Zeker 30 mensen bewegen zich door de kamer of zitten op de banken Sommigen naakt, anderen, zoals zij, schaars gekleed en weer anderen volledig gekleed. Isabelle ziet lichamen gehuld in leer en latex en kanten lingerie. Sommigen praten met elkaar, terwijl een sub geduldig wacht op zijn of haar Dom. Soms geknield, soms, zoals zij, schuin achter de Dom. Dom Ian draait zich om. “ Blijf bij mij Isabelle. Je neemt van niemand anders een bevel aan dan van mij. Je doet ook niets zonder dat ik het zeg”. “ ja meester” mompelt ze wat binnensmonds. Ze blijft dit een lastig iets vinden. Het aanspreken van een medemens met “ meester” . Even ziet ze iets in de ogen van Dom Ian flikkeren. Hij heeft haar hapering opgemerkt, maar hij reageert niet. Samen lopen ze door de ruimte. Dom Ian wordt door verschillende mensen begroet. Isabelle blijft achter hem staan. De blik neergeslagen. Ian stelt haar niet voor, hij lijkt zich niet meer bewust van haar aanwezigheid. Het geeft Isabelle even de tijd om vanonder haar wimpers de mensen in ...

... de ruimte te bestuderen Ze staat net gebiologeerd te kijken naar een meisje in een ingewikkeld tuigje als ze een klap tegen haar achterste voelt. “ Isabelle!” Ze had niet gemerkt dat Dom Ian weg gelopen is. Hij staat nu achter haar. Niet goed. “ Isabelle heeft een lesje in focus nodig” Hoort ze iemand grinniken achter haar. Ze voelt de hand van Dom Ian haar kontje kneden op de plek waar hij haar net geslagen heeft. Bedachtzaam hoort ze hem vervolgens zeggen, “ te weinig focus en teveel trots, maar daar weet ik wel raad mee”. Ze hoort geen emotie in zijn stem. Ze durft zich uit haarzelf niet om te draaien. “ niets doen zonder dat hij het zegt”. Da ziet ze niets meer. Hij heeft haar geblinddoekt! Hier! In een kamer vol mensen! De blinddoek wordt strak vastgegespt achter haar hoofd. Isabelle voelt zich kwetsbaar. Op haar naaldhakken, zonder zicht. Ze wankelt even. Dom Ian komt voor haar staan en plaatst zijn handen om haar middel. “ Isabelle, snap je dat je heel stout geweest bent?” Hij praat tegen haar alsof ze een klein meisje is. “ Ja meester” mompelt ze. Ze zou willen dat hij wat zachter praatte. Al die mensen erbij maakt het nog genanter. Ze voelt dat ze kleurt. “ wat zeg je!?” Ze kan zich vergist hebben, maar ze meent een lachje in zijn stem te horen. “ Ja meester!” Ze roept het harder nu, in de hoop dat daarmee de kous af is. Tot haar horror hoort ze dat het geroezemoes minder wordt. Men luistert naar hen. “ Goed” hervat Dom Ian, “ Omdat jij blijkbaar de aandacht mist om ...