1. Met mijn nichtje in de trein


    Datum: 15-11-2019, Categorieën: Lesbisch Masturbatie Auteur: _kev_, Bron: xHamster

    Mijn huisgenootje en nichtje Stella (20) en ik (25) waren uitgenodigd voor een feestje in een andere stad. Het was de verjaardag van een middelbare schoolvriend van Stella. Omdat we iets te lang bezig waren geweest met kleren uitzoeken hadden we geen tijd om nog een cadeautje te halen. Op de fiets besloten we dat we op het station bij de AKO of de Bruna wel een boek konden kopen. Maar het fietsen wegzetten duurde nogal lang.Ik droeg een kort rokje waardoor ik eigenlijk moest hurken om het kettingslot vast te maken, daar was geen ruimte voor, dus moest ik voorover buigen, maar dan zou iedereen mijn onderbroek zien. Het was net na de avondspits, dus er liepen nog best veel mensen. Ik wilde wachten op Stella, zodat die achter me kon staan en zo mijn kont een beetje afdekken voor iets te gretige blikken. Ondertussen verstreek alle tijd die we hadden om naar de ako te gaan. Stella kon geen plekje vinden, maar toen ze er eenmaal was begreep ze meteen m’n probleem. Ze ging achter me staan en dat was maar goed ook, want zodra ik voorover boog voelde ik de koude wind langs mijn billen strijken.‘Lekkere booty, hoor.’ plaagde Stella.Vervolgens viel m’n trui ook nog een stuk naar beneden, zodat ook mijn BH zichtbaar werd. Ondanks alle haast was ik me erg bewust van de situatie. Het leek wel alsof ik nu al dronken was.Stella streek even over m’n billen en gaf er toen een pets op. Ik voelde het tintelen tot in m’n kutje.‘Ik zou je zo doen.’, grapte ze.‘Ik zou jou ook zó doen.’, grapte ik ...
    ... terug.‘Gelukkig maar! Niemand doet mij nog de laatste tijd.’, verzuchtte Stella. Ze keek opeens best somber. Ik had best met haar te doen. Er was inderdaad de afgelopen maanden weinig leuks voor haar gebeurd op liefdesgebied. Ze keek op haar telefoon. ‘Geen tijd om te somberen, we moeten de trein halen.’, vervolgde ze. We renden naar de trein. Wisten die nog net te halen. En daardoor zat een bezoekje aan de AKO er niet meer in.De trein was uitgestorven. Aan het einde van de coupé zaten twee oudere dames, die gingen er na de eerste stop uit. En toen zaten we alleen. Ik moest nog denken aan Stella’s zucht en dacht aan haar te zien dat zij ook nog steeds bezig was met die twijfel. Gelukkig kon ik haar afleiden met een gesprek over het cadeautje voor de jarige.‘Denk je dat er daar nog een AKO open is?’, vroeg ik.‘Voor een cadeautje?’ Stella keek naar de aankomsttijden op het scherm aan het einde van de coupé. ‘Misschien. Misschien moet ik ook een iets groter gebaar maken dan een boek, van de AKO.’‘Hoe bedoel je?’‘Laten merken dat ik beschikbaar ben.’‘Goed punt. Hij nodigt je niet voor niks uit voor z’n feestje.’‘Toen we er over appten vroeg ik wat hij wilde hebben. Toen zei hij dat hij het niet zo goed wist. Dus ik zo van: je weet vast wel iets. Je mag alles vragen. Alles. En toen maakten we wat grapjes, over alle rare dingen die hij kon vragen en grapte hij dat hij wel een onderbroek waar een meisje in was klaargekomen wilde hebben.’‘Was dat een grapje?’, vroeg ik. ‘Was dat echt ...
«1234»