(on)Gewenste intimiteiten 3/4
Datum: 14-11-2019,
Categorieën:
Lesbisch
Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi
... intieme plekje en de wijde omgeving eromheen. Hoewel het absoluut niet bewust gebeurde, hoorde ik Angela zacht kreunen. “Tessa,” fluisterde ze zacht. Nee, dacht ik… Dit was niet de manier hoe ik op dit moment door haar genoemd wilde worden. Ik inhaleerde diep en blies mijn adem langzaam uit over haar mooi getrimde, blonde donshaartjes en gelijk ook maar over haar bolle pubis. Daarna liet ik mijn lippen plagerig over de toegang tot haar hemelse spleetje glijden. Ik deed het zonder te likken, met de bedoeling om haar zo zacht mogelijk te liefkozen. Toch hapte ze naar adem en haar ogen werden alweer groot. Op een bepaalde manier straalden ze iets warms uit, wat ik interpreteerde als een kenmerk van haar diepe emotie. Toch durfde ik een poging om die emotie te identificeren niet aan. Stel dat ze toch… Nee! berispte ik mezelf. Angela voel niet hetzelfde voor mij als ik voor haar, anders zou ze zich nooit zo laagdunkend over mij hebben uitgelaten in die mail. Ik kon maar beter nergens op hopen want dat zou de zaken alleen maar bemoeilijken. Op zich was dat besluit niet bepaald goed voor het onder controle houden van mijn eigen emoties. Mijn hele bewustzijn zat immers nog vol restanten van woede, van lust, verlangen, én van een diepgewortelde verliefdheid die ik nooit zou kunnen uiten. Bang als ik was dat Angela die gevoelens in mijn ogen zou kunnen aflezen, durfde ik haar niet langer aankijken. Ik richtte mijn blik weer op haar schoot, maar dat was zonder haar gerekend. “Niet ...
... wegkijken, Tessie…,” fluisterde ze, “alsjeblieft…” De blijdschap die ik voelde om de tedere manier waarop ze mijn troetelnaampje uitsprak, was het zetje dat ik nodig had om op haar verzoek in te gaan. “Liefje…,” zei ze zacht op het moment dat ik haar weer aankeek, “we hebben nog een kwartiertje…” De combinatie van Angela’s suggestieve opmerking én het gebruik van zo’n lief woord, tilde mijn toch al hoge graad van opwinding nog minstens één, zoniet twee trapjes hoger. Zo kon het gebeuren dat haar poesje opnieuw begon te likken, maar dit keer met onze blikken aan elkaar gekoppeld. Angela ging vrijwel direct aan het kreunen en haar schitterende blauwe ogen werden zo mogelijk nog groter. Ze zakte nog wat meer onderuit en tegelijk trok ze me wat dieper tussen haar dijen door met haar onderbenen druk uit te oefenen op mijn rug. Haar schouders lagen nu helemaal op het zitvlak van haar stoel, maar omdat haar zwaartepunt nu anders lag, kon ik mijn handen wat hoger schuiven. Teder strelend gleden mijn vingers over haar rug op en neer, waardoor Angela zich nog meer ontspande. Deze keer likte ik haar niet, ik ‘verslond’ haar met mijn lippen en mijn tong. Het gevolg was dat zij zo mogelijk nog meer op mij ging leunen. Dat dwong mij vanzelf in een meer achterover leunende positie, wilde mijn mond het contact met haar aanlokkelijke vrouwelijkheid niet verliezen. Net toen ik bedacht dat die houding te pijnlijk was om vol te houden, werd ik plots meegesleurd in een verrassende wiegende beweging ...