De straatbarbecue - Sex Verhalen

De straatbarbecue

Ernst werpt uit gewoonte een blik in de grote spiegel in de gang en loopt dan de deur uit. Trekt hem achter zich dicht en wandelt door de straat naar voren. Het is straatbarbecue vanavond, een tweejaarlijks terugkerend gebeuren en altijd de gelegenheid bij uitstek om kennis te maken met nieuwe buren. Ze treffen het met het weer. Het was een warme dag voor eind mei en ook nu hangt de warmte nog duidelijk voelbaar tussen de huizen. Er zijn al wat buren aanwezig op het pleintje en hij groet er enkele. Een van de organisatoren komt naar hem toe, heet hem welkom en wijst hem op de verschillende uitgiftepunten. Ernst haalt een biertje en slentert wat rond. Hij maakt links en rechts een praatje. De groep verzamelde buren wordt allengs groter en tegen half zeven wordt er geroepen dat het eerste vlees klaar is. Er lopen mensen richting de barbecue. Ook Ernst loopt die kant op en komt achter een vrouw te staan. Ze schuifelen langzaam naar voren en een paar passen verderop draait ze zich om en kijkt. “Oh, u bent de buurman van het laatste huis.” “Ja, dat klopt en u bent volgens mij de buurvrouw die hier net is komen wonen” zegt Ernst, die haar ook direct herkende. “Dat klopt, Eline” stelt ze zich voor en ze schudden handen. “Ernst, leuk kennis te maken. Is uw man er ook?” “Nee, ik ben gescheiden.” “Oh, dat spijt me.” “Dat hoeft niet hoor buurman” reageert Eline glimlachend, “ik heb hem zelf de deur gewezen. En nog wat, je mag ook jij en jou zeggen van mij. U vindt ik zo stijfjes.” ...

... Inmiddels zijn ze aan de beurt bij het vlees. Ze pakken er wat vanaf, gaan langs het salade buffet en nadat hun borden zijn aangevuld met stokbrood en saus loopt Eline naar een lege plek aan een van de tafels. Hij volgt haar met zijn ogen. Leuk figuur, behoorlijke borsten had hij net al gezien en ze is iets kleiner als hij. Haar lange donkerblonde haren hangen losjes over haar schouders. Als ze zit komt hij naast haar. “Bezwaar als ik naast je kom zitten?” “Nee, helemaal niet, maar ben je ook alleen?” “Ja, gescheiden” antwoordt Ernst, “alleen woonden wij al in dit huis en mijn ex is terug gegaan naar haar geboorteplaats in het westen van het land.” “Oh, woon je wel naar het zin?” “Zeker, het is vooral overdag lekker rustig en dat komt mijn werk ten goede.” “Wat doe je, of ben ik nu te brutaal?” “Ik schrijf reclameteksten en doe daarnaast corrigeerwerk van drukproeven voor tijdschriften; geen vetpot maar wel voldoende om van te leven.” “Ik werk in Borger bij een advocaat als secretaresse. Dat deed ik al voordat ik ging scheiden.” “Maar hoe kom je zo in Odoorn verzeild?” vraagt Ernst een paar tellen later. “Een bevriend stel woont hier en hij zit in het bestuur van de woningbouwvereniging. Dat was mijn kruiwagen. Daarom kon ik ook snel aan een huis geholpen worden. Voorheen woonde ik in Beilen en daar is mijn ex blijven wonen.” Ze eten van hun vlees en de salade die erbij ligt. “Wil jij nog wat drinken?” “Ja, lekker, een glaasje rode wijn” zegt Eline en Ernst staat op om het te ...