1. Geliefde Kamermeisje - 4


    Datum: 11-11-2019, Categorieën: Hetero Auteur: KomMaarGenieten, Bron: Opwindend

    ... opwinding te maken, maar dat weiger ik op dat moment toe te geven aan mezelf. Ik voel dat ik al op het punt sta om klaar te komen, hoewel ik walg van deze vreselijke kerel, kan ik niet ontkennen hoe verschrikkelijk goed hij kan beffen. Als een volleerde likt hij mij tot een orgasme. Hij zuigt al mijn geil proper op. Hiermee is het duidelijk nog niet afgelopen. Steph staat recht en laat zijn broek naar beneden zakken, meteen gevolgd door zijn slip en een dikke, smerige vleesstaaf komt tevoorschijn. Hij staat al fier overeind en duidelijk klaar voor actie. Zijn eikel wordt tegen mijn natte lipjes aangedrukt en met één forse stoot zit hij er voor een groot deel in. Ik wil gillen van de pijn, maar mijn eigen onderbroek in mijn mond belet me hiervan. Hij maakt mijn voeten los en legt vervolgens mijn benen over zijn schouders. Ik probeer nog te stampen, maar een pijnlijke kneep in mijn been zorgt ervoor dat ik dat niet meer probeer. Ondertussen besef ik al goed genoeg dat er niets anders opzit dan me gewoon te laten vernederen door deze klootzak. Hij stoot heftig door en ik voel een tweede orgasme opkomen. Hij merkt dit ook en we komen gelijktijdig hevig klaar. Veel tijd om op adem te komen krijg ik niet, want hij propt meteen zijn staaf in mijn mond en verplicht me hem helemaal proper te likken. Uit angst doe ik wat er van mij verwacht wordt. Als ik klaar ben trekt hij zich terug en val ik uitgeput neer. Ik kan me niet meteen meer bewegen, maar voel wel hoe hij de koorden rond ...
    ... mijn armen losmaakt.Als ik stilaan weer bij kom, kijk ik hem razend aan. Als er bliksem uit mijn ogen zou komen, was Steph al lang dood geweest. "Nu is het genoeg Steph, ik stop ermee, voor goed. Je bent te ver gegaan, veel te ver." "Dan weet je wat je te wachten staat", zegt hij met een zelfverzekerde stem. Ik sta op, zoek al mijn kleren bij elkaar en vertrek. Als ik me weer heb aangekleed, neem ik de fiets weer naar huis. Met tranen in mijn ogen ga ik op bed liggen, mama vraagt nog wat er scheelt, maar ik kan haar natuurlijk niets vertellen. Ik durf ook nooit meer terug naar dat hotel te gaan.Een paar dagen gaan voorbij en ik heb het contact met iedereen gemeden. Dan krijg ik plots een mailtje van mijn baas met een bijlage in. "Wat heeft dit te betekenen?!?!" lees ik. Ik open de bijlage en het blijkt een filmpje te zijn. Ik open het en zie mezelf die bewuste avond in het hotel met Hans, Nina en Julia. In de mail staat ook nog: "Ik hoop dat je zelf beseft dat het geen zin meer heeft om hier ooit nog terug te komen. Tot nooit meer!" Dit was het dan, tot zover mijn baantje. En dat allemaal door de schuld van die smeerlap.Het blijft daar echter niet bij. Nog een paar dagen later krijg ik na lange tijd nog eens een berichtje van Kobe. Mijn grootste angst is werkelijkheid geworden. Steph heeft mijn filmpje op het internet gegooid en Kobe wil niets meer met mij te maken hebben. Ik ben iedereen kwijt nu. Zeker als ook mijn ouders een mailtje krijgen van Steph met dit filmpje als ...