1. Promotie dankzij Francine 2


    Datum: 11-11-2019, Categorieën: Hetero Auteur: max55, Bron: Gertibaldi

    “Je moet je niet veel opwinden liefje”, zei Peter, toen ik een diepe, geile zucht van opwinding niet langer kon onderdrukken. Hij had makkelijk praten! Ik had het idee dat de vlammen me aan alle kanten uitsloegen en dat de tepels op mijn borsten op het punt stonden om open te knappen. Ik merkte dat al die uiterlijke dingetjes de twee mannen ook niet was ontgaan, en dat vervulde me met zowel een beetje schaamte, maar ook met een giga begeerte. Een verward gevoel dat ik nog niet eerder had gehad, dat me helemaal doordrenkte en verlamde. Wat hier gebeurde had ik in mijn wildste fantasieën niet voor mogelijk gehouden, laat staan dat zoiets zou kunnen gebeuren in bijzijn van iemand die over onze toekomst kon beslissen. “Voelt u zich al wat beter mevrouw?”, informeerde die laatste, terwijl ik nog druk doende was al die verwarde gevoelens te bestrijden. “een beetje koud water in mijn gezicht zou wonderen doen”, zei ik zacht, en opgewonden. “Zal ik even een washandje nat maken?”, bood Peter gedienstig aan. Ik schudde mijn hoofd en kwam moeizaam overeind. “Nee, ik moet even mijn hoofd onder de kraan houden...., als ik het red naar de keuken....' Ze keken elkaar even aan terwijl ik ging zitten. “Dat is Misschien helemaal niet zo'n gek idee”, knikte meneer de Vries. “Kom Peter, laten we je vrouw even overeind helpen.” Ze hielpen me overeind en hoewel ik dacht wel op eigen benen te kunnen staan stonden ze erop me te ondersteunen. Zo, tussen hen in, werd ik naar de keuken gebracht. ...
    ... Het hinderde me dat de jarretelles van mijn jarretelgordeltje tegen mijn dijen aan bungelden, en zonder erbij na te denken maakte ik de sluiting aan de achterkant los toen ik voor de wasbak stond. Ik hoorde een instemmend gebrom achter me voordat ik me voorover boog en Peter de koude kraan voluit open zette. Brrrrrrrrrr! Ik snakte naar adem toen de eerste stralen op mijn hoofd neerkwamen, maar ik hield vol, liet mijn haren doorweken en proestte het uit. Het was héérlijk en terwijl de kou van het water doordrong tot in al mijn poriën, voelde ik me juist wárm worden. Het was mijn vader die me dit had geleerd, toen ik eens zo dronken als een kanon van een studentenfuif thuis was gekomen. Onder de kraan die kop, meid, had hij gezegd en zo lang mogelijk, dan zul je zien hoe je opfrist. En hij had gelijk. Toen ik me na een paar minuten oprichtte met mijn druipnatte kop en mijn sliknatte haren, waarvan het water nog in dikke slierten van me afdroop, voelde ik me als herboren. Ik kon weer denken, en dat luchtte me op. Hier stond ik, met alleen mijn kleinestring nog aan, met mijn tepels keihard opgericht op mijn borsten, het water gutsend van mijn kop, een liederlijk, en geil beeld dat geen man onberoerd kon laten, en ineens wist ik heel helder wat mij te doen stond. Nee, schudde ik tegen Peter, die me een handdoek wilde geven om mijn hoofd en haren droog te wrijven. Nee, laat het water maar lekker van me af lekken, over mijn borsten, mijn rug, mijn buik, mijn benen en laat ook mijn ...
«1234...»