1. Een Hete Zaterdag - 7


    Datum: 10-11-2019, Categorieën: Overspel Auteur: Fabulas Publicanus, Bron: Opwindend

    ... tasje. Hij richt zich nog tot mij.“Dankjewel dat we die prachtige vriendin van jou hebben mogen gebruiken. Zo’n knappe meid hebben we al lang niet meer weten te strikken. Ze heeft onze verwachtingen ook nog eens ruimschoots overtroffen. Zelden hebben we zo’n gewillig sletje in bed gehad. Ze is een natuurtalent. En dat voor een schijntje. Normaal moeten we veel meer bieden om een stel over de brug te krijgen. We gaan een ontzettende grote winst maken met deze opnames.”Zelfs nu het klaar is moet ik toch nog even gekleineerd worden. Alsof dat nog niet genoeg gedaan is.“Bedankt en een prettig leven nog. O, ja. Je vriendin maakt je misschien wel los. Als ze nog in je geïnteresseerd is natuurlijk. De kamer kon alleen per nacht gehuurd worden, dus neem jullie tijd. Jullie kunnen overnachten als jullie dat willen, als jullie morgen voor tien uur maar weg zijn. De kamer is overigens al betaald. Tot ziens.”Er valt een serene stilte als de jongens de kamer verlaten hebben. Cinthia begint haar adem onder controle te krijgen. Haar borst gaat steeds minder snel op en neer. Ik zit mij nog steeds te verbijten. Het hulpeloos vastgebonden zitten doet meer met een mens dan ik ooit had kunnen vermoeden. Het duurt nog zeker vijf minuten voordat Cinthia begint te bewegen. Langzaam stijgt haar energiemeter weer en heb ik het idee dat ze weer wat van haar omgeving begint mee te krijgen. Het duurt nu ook niet meer lang voordat er weer glans in haar ogen komt en ze bewust om zich heen kijkt. Ze ...
    ... kijkt eerst naar mij en dan naar het geld. Ze begint te glunderen bij het zien van al die gele briefjes. Ze komt in beweging en kruipt, zij het enigszins moeizaam, van het bed af. Meteen komt ze op mij af.“Het is ons gelukt, schat. We hebben vijfentwintighonderd euro verdiend.”Ondertussen begint ze aan de kabelbinders te pulken. Snapt dat dom mens dan niet dat je die zo niet los krijgt. Blijkbaar niet. Ze frunnikt maar door aan de sluiting. Waarom trekt ze niet eerst die tape van mijn mond? Ik heb zo de behoefte om mijn woede te ventileren. Haar helemaal verrot schelden zal mijn frustratie wellicht enigszins bedaren.“Volgens mij was ik even van de kaart. Ik heb niet eens gemerkt dat die jongens vertrokken zijn. Hoe gaan die dingen los? Er zit geen beweging in.”Wellicht is het voor Cinthia ook maar beter dat ze de kabelbinders niet los krijgt. Op dit moment kan ik met plezier haar nek dichtknijpen. Ze houdt ook nog eens niet op met kwebbelen.“Volgens mij heb ik mij heel eventjes mee laten slepen. Ik was ook zo zenuwachtig. We hebben het geld. Dat is misschien al genoeg voor de dakkapel. Wacht even.”Cinthia loopt weer weg en grabbelt in haar handtasje. Wat nou, ‘eventjes laten meeslepen.’ Hoezo, ‘ik was zo zenuwachtig.’ In het begin heel even misschien. Zo naïef kan ze echt niet zijn. Denkt ze dat ik gek ben. Dat ik niet doorhad wat er zich voor mijn ogen heeft afgespeeld. Hoe dom denkt ze dat ik ben.Ze loopt terug naar mij. Sperma zoekt langzaam een weg naar beneden langs de ...