Jongens Hormonen - 32 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 32

... zondag na de middag. Met de trein naar Verviers. Vertrekken om 14.00 uur om pas in Verviers te arriveren tegen 18.00 uur. Daar zouden de directie van het collège Saint-Michel, ons opwachten en naar de school begeleiden In de school zouden onze gastgezinnen ons opwachten. We zouden inderdaad vier dagen bij een leerling uit de school verblijven en er kind aan huis zijn. En samen met de leerling ook de lessen volgen in het college.De terugreis was voorzien door de donderdag, zodat we nog op woensdagmiddag in Verviers nog samen aan sport konden doen.De reis naar Verviers kon niet snel genoeg komen. Drie dagen lang les volgen in het Frans ! Meneer Vervaecke, onze leraar Frans en voetbaltrainer zouden ook mee reizen.We kregen elk de naam en adres van de persoon waar we bij zouden logeren. Natuurlijk jongens bij jongens en meisjes bij meisjes.- O, dat is jammer, zuchtte Silvie.- Gij hebt al liefjes genoeg, lachte Patrick.We moesten een brief schrijven in ons beste Frans. Ik schreef naar een zekere Martin, als ik het goed voor heb, in de rue de la Papéterie.- Whaw, pap eterie !- Alle dagen pap !- Een papéterie is een papierfabriek, legde meneer Vervaecke uit. Het kan ook een winkel van bureaugerief zijn.Ik weet niet meer juist wat ik schreef. Ik stelde zeker mezelf voor, en mijn hobbies en zo. Twee dagen later kreeg ik thuis een brief van Martin. Hij had een jongere zus, en hij speelde graag voetbal. En “ik ben in verwachting van uwe komst”.De week voor we naar Verviers reisden ...

... hadden we ook contact met elkaar via email en ook via Skype. Martin zag er een vrolijke gast uit, met pikzwart haar. Veel zegden we niet. Wachten tot ik bij hem kwam.Af en toe kwam Serge op zaterdag of zondag bij mij thuis fitnessen. In slipje, want mijn ma was thuis. Ook Lieven kwam eens. Dat was leuk.En dan kwam eindelijk de zondag dat we naar Verviers zouden afreizen. Pa bracht me tegen half twee naar school. Iedereen was uitgelaten blij. In groep naar het station. De trein op tot Gent. Daar moesten we wel een uur wachten. We gingen iets drinken en kochten wafels.. En dan de trein op naar Verviers. Er was een heel stuk van een wagon voor ons gereserveerd.Ja, en wat doen zestien-, zeventienjarigen als ze zo lang op de trein zitten ? Vertellen, elkaar al eens pesten, vriendelijk. Nee, noch meneer Detillieux noch meneer Vervaecke moesten tussenkomen.Het was rond 18 uur toen we het station van Verviers binnen reden. Uitstappen. Rugzakken meesleuren. Verzamelen op het perron. De directeur van het college verwelkomde ons in perfect Nederlands. Toen hij begon te spreken, en wij elkaar aankeken, god, een directeur van een Waalse school die perfect Nederlands spreekt, dan zegde hij ‘Ja, ik ben niet voor niets in Sint-Truiden geboren’. Hij kreeg applaus.Met de schooldirecteur en onze leraars op kop trokken we naar de school. Twee, misschien driehonderd meter ver. De directeur loodste ons in de schoolrefter. Daar zaten de leerlingen waar we bij zouden logeren, en hun ouders.De directeur ...