Van de Een Komt de ander 10 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 10

... ons zo heet geworden, dat hij zijn zus tijdens hun orgasme met een laatste gewelddadige stoot diep gepenetreerd had. Het resultaat was dat de jongelui nu geschrokken tussen de wrakstukken zaten. We schoten pas echt onbedaarlijk in de lach toen Gislaine droog opmerkte, "En dat was dan definitief het laatste stukje van mijn maagdenvlies." Gauw werd er nu voor de schrik nog een soepkom heerlijke franse koffie gedronken. Deze was zo sterk, dat een zeven dagen oud lijk er nog mee gereanimeerd zou kunnen worden. Eva vroeg ineens gezellig, "Lizet, kan ik even in jouw apotheek kijken dat lijkt me wel eens interessant en we kunnen dan meteen die morning-afterpil pakken." Na Gislaine even geil getongd te hebben zei Eva, "Ik heb je vol laten spuiten van onderen dus wil ik zelf zo die pil er van boven in spugen." Lizet vond dat wel geil en ging met Eva keuvelend de kamer uit. Even later kwamen die twee geheimzinnig lachend weer terug. Eva trok een strip los en nam een capsule in haar mond. Gislaine zat als een jong vogeltje met opengesperd bekje te wachten. Eva boog zich over haar en spoog de capsule in haar mond. Gislaine slikte en zei, "Zo mijn eer is gered achteraf vond ik mij toch nog te jong om zwanger te worden, ma.ham schrijf mij asjeblief de pil voor ?" Na veel kusjes en goede wensen stapten wij weer in de auto. Ontspannen en vrolijk napratend reden wij terug naar het château. Onderweg vroeg Eva ineens bloed serieus, "Toine,.. wanneer wil je met me trouwen ?" Ik antwoordde ...

... zonder te aarzelen, "Met de kerst." Eva slikte en pinkte een traan weg. Verliefd keek ze mij aan en zei, "Dat is exact wat ik ook wilde".. een sprookjes huwelijk, misschien ligt er dan wel sneeuw." Ik verzekerde haar dat er gegarandeerd sneeuw zou liggen. Waarop zij wilde weten hoe ik daar zo zeker van kon zijn. "Omdat we dan naar Canada gaan, daar hebben Paula, Loes en ik voor gespaard en nooit gedacht, dat we daar heen zouden gaan om onze huwelijksreis te maken." Eva keek eens olijk en vertelde dat ze bijna overal geweest was, maar nog nooit in Canada. Ineens stout kijkend zei ze, "Wist jij ook dat de Canadeesindiaanse vrouwen erg mooi schijnen te zijn." Plagend antwoordde ik, "Tuurlijk wat dacht je, waarom Loes en Paula persè daarheen willen." Eva lachte en imiteerde met haar hand voor de mond een indianen roep. "Pas maar op", zei ik, "anders kom je nog eens aan mijn martelpaal ". Assepoester." Eva begon van puur geluk te zingen. Zij had een aangename stem dat wist ik maar ze zong ook nog als een nachtegaal. Eva bleef mij verbazen met haar verborgen talenten. Dat was precies het aantrekkelijke in deze vrouw, dat mysterieuze. De nette liedjes gingen over in stoute. Dit waren allemaal schuine teksten die ik ook kon. Dus we draaiden zingend het bekende bospad weer op. Eva liet de wagen nu overmoedig over het bospad heenwalsen en knalde daarbij over een boomstronk heen. Ietwat geschrokken daalde Eva weer uit de wolken neer op aarde. Sepp had ons al aan horen komen. Eva vroeg ...