Bobbie (1) - Sex Verhalen

Bobbie (1)

Mijn pa en ik zochten al een tijdje naar een extra hulp voor de zaterdagen, maar het lijkt wel of iedereen baantjes in de aanbieding heeft. We zitten in de groente en fruit en op zaterdagen kunnen we nog wel iemand gebruiken voor op de markt. Ma staat dan in de winkel en pa en ik op de markt. Pa wil op nog een andere markt gaan staan met een kraam, maar durft mij nog niet alleen te laten. Hij vindt dat ik hem nog net te veel vragen stel en daar heeft ie misschien ook wel gelijk in.Gisteren hadden we een gesprek met een meisje dat had gesolliciteerd, maar hij leek mijn pa nog wat te jong. Ze is zestien en ik ben negentien en hij denkt dat ze ook nog te weinig weet. Bovendien vertrouwt hij mij niet meer zo met meiden sinds die keer dat hij me betrapte met Babette. Babette is mijn nichtje. Toen ik achttien was en zij veertien heb ik mijn piemel aan haar laten zien. En ze mocht eraan voelen. Maar dat wilde ze niet. Toen heb ik hem toch tegen haar hand gedaan en zei ze viezerik tegen mij. Pa hoorde dat en sindsdien is Babette nooit meer alleen bij mij op de kamer geweest. Ik heet Bobbie trouwens.Ik ben nog nooit met een meisje geweest. Bij ons op het dagverblijf zijn meiden zat, maar iedereen vindt mij een beetje eng zeggen ze. Behalve de leidsters, die zeggen dat ik niet eng ben maar gewoon een beetje anders. Ik vind het leuk om mijn piemel te laten zien, maar eigenlijk mag ik dat niet meer en zeker niet als er bezoek is. Juf Anna is de enige die het niet erg vindt. Als zij in ...

... de keuken broodjes voor ons smeert mag ik gewoon met mijn piemel bloot lopen. Dan is er toch verder niemand. En soms zit ze er zelfs aan. Dat vind ik wel lief van juf Anna, zij vindt mij ook lief zei ze een keer en gaf een kusje op mijn piemel. En een likje. Maar dat mocht ik aan niemand vertellen dus niet doorvertellen goed? Anders vertel ik je nooit meer een geheimpje.Na het gesprek met dat meisje gisteren liep ik met haar mee naar de gang want ze solliciteerde achter bij ons in de winkel en daarachter heeft pa een kantoortje en daarachter is een magazijntje en dan een lange gang. Pa moest weer naar de winkel en ma was thuis om schoon te maken en te koken. Het meisje heette Suzanne en in de gang, onderweg naar de deur vroeg ik of zijn mijn piemel soms wilde zien. "Ik weet al van jou, Bobbie". Zei ze. "Mijn moeder had al over jou verteld". "Wie is jouw moeder dan?" Vroeg ik. "Ze komt altijd bij jullie op de markt, daar laat je ook weleens je piemel zien". Ik schrok, want pa mocht dat echt niet weten. Ik deed dat stiekem en alleen als hij bezig was met een klant.Ik was slim genoeg om te vragen waarom ze dan toch bij ons wilde werken en wat haar ma daar dan van vond. "Mijn moeder zei alleen dat ik voor je moest oppassen, maar dat je geen kwaad in de zin hebt. Dat je gewoon een beetje simpel bent". Over dat laatste moest ik even nadenken. Simpel? Ik weet niet. Maar ik heb geen kwaad in de zin, dat klopt wel. Ik wil gewoon graag mijn piemel laten zien en dat iemand eraan zit. Dat ...