Fleur en Eva 3 - Sex Verhalen

Fleur en Eva 3

Hand in hand liepen Eva en Fleur door het winkelcentrum van de stad. Ze hadden niks te doen. Dit was èèn van de laatste weken dat ze vakantie hadden. Een paar dagen geleden hadden ze Fleur haar spullen opgehaald. Het was een hele toestand geweest. Mona had de kamer genomen. Ze had eigenlijk geen keus, er was op het moment niks beters voor haar te vinden. Tot ze wat anders had, bleef ze in de kamer van Fleur wonen. Ze moest wel wennen aan het gezin. En dat Fleur nu een beetje door haar schuld uit haar kamer was gezet, dat vond ze eigenlijk helemaal niet leuk. Het leek zo'n leuke meid toen ze haar voor het eerst zag. En ze had echt behoefte aan een vriendin waar ze van alles tegen kon vertellen. En dan die vader, die man zat altijd naar haar te kijken op een beetje rare manier. Net of hij iets van haar wilde. En als ze iets aan hem vroeg gaf, hij was altijd overdreven vriendelijk antwoord. Meestal deed hij haar altijd even vluchtig aanraken, op een moment dat zijn vrouw even niet keek. Ze probeerde hem maar zoveel mogelijk te ontwijken, wat meestal wel lukte. Toen Fleur om haar spullen kwam, keek ze haar een paar keer kwaad aan voor ze weer vertrok. Mona had zich zelf nog nooit zo alleen gevoeld. Fleur en Eva slenterde langs de etalages. Ze liepen langs een terrasje. Fleur stootte Eva aan. "Kijk daar zit dat meisje wat bij ons is komen wonen" ze wees naar een meisje met een hoofddoekje rond haar hoofd. Ze zat moederziels alleen aan een tafeltje "Dan gaan we daar even mee ...

... praten" zei Eva. "Nee, dat wil ik niet, niet doen hoor! Dat meisje kan er ook niks aan doen!" "Dan gaan we gewoon even kennismaken, dat mag toch wel?" Ze liepen naar het tafeltje van Mona. Die schrok eerst even toen ze Eva en Fleur opzich af zag komen. "Hee Mona, mogen we bij je komen zitten?" Mona keek de twee meiden een beetje schuw aan. Fleur kende ze wel. Maar haar vriendin had ze nog nooit gezien. En ze zag er een beetje macho uit. Tenminste, ze kwam een beetje dreigend op haar over. Fleur en Eva gingen zitten en bestelde ieder een glas cola. "Ben je al een beetje gewend?" Mona wist gelijk wat Fleur bedoelde. "Wel een leuke kamer hé?" Mona wist niet hoe ze het had. "Weet je, je moet me geloven wat ik je nu zeg." zei ze. Als ik ooit geweten had, dat dit zou gebeuren dan was ik nooit naar jullie toegekomen, echt niet hoor!" Fleur geloofde direct wat Mona zei, haar gezicht sprak boekdelen. Dit meisje heeft vast al veel meegemaakt voor ze hier kwam. En nu voelt ze zich nog schuldig ook omdat ik weg ben gegaan uit m'n ouderlijk huis. Als Mona niet gekomen was, had ze nooit bij Eva kunnen gaan wonen. Tot Eva's verbazing stond Fleur op. "Ik geloof je" zei ze. Ze omhelsde het meisje en gaf haar een kus op haar wang. "Hoe zit het nu precies?" Eva snapte er niks meer van. "Denk eens na! Als Mona er niet was geweest, dan had ik nooit bij jouw kunnen wonen." "Oooh ja natuurlijk" zei Eva. "Kunnen we dan gewoon vrienden zijn?" vroeg Mona. "Ik zou niet weten waarom niet" en ze stootte Eva ...