1. Charlotte - 2


    Datum: 9-10-2019, Categorieën: Romantisch, Auteur: Maxine, Bron: Opwindend

    ... want ik heb de hele dag aan haar gedacht. Ik druk haar stevig tegen me aan, en ik hoor haar kreunen. Toch duwt ze me weg. ‘Ik moet zo weer eten gaan koken, Ben komt zo thuis!’‘Waarom blijven jullie hier niet eten?’Ze schudt haar hoofd. ‘Nog niet, Peter. Het is nog te vroeg. Ik wil hem niet onnodig iets moeten vertellen, terwijl het nog zo pril tussen ons is.’Ik knik, maar ben natuurlijk wel wat teleurgesteld. Dan zit er niets anders op, dan in mijn eentje te gaan eten. Lisa geeft me nog een zoen en is dan weer weg.Maar dan gaat mijn telefoon. Tot mijn verbazing is het Charlotte, die me belt. Charlotte vraagt me, of ze ook al eerder mag komen logeren. Eigenlijk zou ze pas over twee dagen komen, maar nu wil ze al eerder komen. Dat heeft te maken met de reis van haar ouders. Ik kan het haar moeilijk weigeren, al vormt dat nu wel een klein probleem met Lisa. Maar daar kan Charlotte niets aan doen. Ik vraag wanneer Charlotte dan wil komen.‘Zou vanavond ook al kunnen? Dan kunnen pap en mam bij Suzan overnachten en kunnen ze al eerder weg.’‘Is ook goed. Zal ik je komen halen?’‘Ja, graag. Moet ik verder nog wat meenemen?’‘Je hebt toch wel een badpak, voor als je straks kunt gaan zwemmen in Frankrijk?’‘Ja, ik heb nog wel een badpak. Verder nog iets?’‘Veel goede zin! En niet te warme kleding. Het is daar in Frankrijk zo rond de vijfentwintig graden! En je moet natuurlijk je boeken met wiskunde niet vergeten!’Ik hoor haar nu wat minder enthousiast zijn. Ze zegt: ‘Ik denk niet, dat ik ...
    ... hier weg zou mogen, zonder die boeken. Anders zou ik heel erge ruzie krijgen met mam!’‘Dat denk ik ook wel. Maar ik ga snel even wat eten, dan kom ik je meteen ophalen.’Een uur later rijd ik met mijn wagen bij mijn zus op de inrit. Ze wonen nogal afgelegen in een prachtige boerderij, een paar dorpen verderop. Ik loop achterom binnen, zoals ik normaal ook altijd doe. Niet dat ik er heel vaak kom, de sfeer is me daar veel te religieus naar mijn zin.Maar ik kan mijn ogen haast niet geloven, als ik Jessica in een luchtig jurkje zie, dat niet al te veel verbergt.‘Wat is er met jou aan de hand, Jessica? Zo ken ik je niet, met die kleding!’Ze glimlacht. ‘Je weet wel meer van mij niet, Peter. Zo loop ik normaal ook wel rond, alleen buiten huis kleed ik me anders, wat meer zedig.’Ik lach en zeg: ‘Wat meer zedig? Het is verschil tussen dag en nacht! Zo ben je een mooie vrouw, maar in de zwarte jurken van normaal, zou je ook zomaar de pastoorsmeid kunnen zijn!’Jessica lacht hard. ‘Dat is ook de bedoeling, dat mensen zo over ons denken. Je weet hoe het dorp hier is, allemaal strenggelovig. En Jochem is dat ook wel, maar veel minder streng als de meeste mensen denken. Binnenshuis zijn we veel vrijer, het liefste zouden we zelfs niets aanhebben, maar dat is hier geen optie.’Ik schud lachend mijn hoofd. ‘Wie had dat nou gedacht, dat mijn zus zo zou zijn! En waarom is Charlotte dan zo zedig?’Het gezicht van Jessica betrekt een beetje. ‘Ach, dat komt door mijn schoonmoeder. Die predikt alsmaar ...
«1234...25»