1. Mijn Favoriete Travo-Slavin Extreem Gebuikt


    Datum: 22-9-2019, Categorieën: Groep Auteur: domi-travotop070, Bron: xHamster

    ... zal je exact geven wat je nodig hebt hoer’ en zette zijn dikke eikel tegen mijn opening. Er gebeurde niets, ik keek achterom en herkende hem nu als de man met het laatste stoelnummer, ofwel met de dikste eikel en pik. ‘Rustig aan, ik ..’ maar hij onderbrak mij en zei ‘Hou je bek en ontspan je, dan gaat ie er zeker in’. Ik sloot mijn ogen , ik probeerde zoveel mogelijk te ontspannen en zo te bewegen dat hij zijn eikel voorbij mijn kutopening zou krijgen. Ik kreunde toen ik merkte dat het gelukt was, ‘jouw kut doet het beter dan je mond, eens kijken of zij meer aankan’ en met kleine stoten lukte het om dieper in mijn kut te komen. Ik werd nu helemaal gek van genot, het contact tussen zijn pik en mijn kont kon niet warmer, natter en gevoeliger zijn. Het leek alsof ik door een trio werd gepenetreerd, en ik wilde niets liever op dat moment. Hij greep nu mijn linkerhand en plaatste die op mijn rug. ´Llaat maar zien wat je geleerd hebt deze avond´ en gewend als ik was probeerde ik stotende bewegingen te maken. Door de enorme dikte ...
    ... van zijn pik echter gebeurde er niets. ´Waar wacht je op´ terwijl hij mij weer met regelmaat op beide billen sloeg. Ik kneep met mijn kutspieren zo hard als ik kon, vervolgens ontspande ik ze weer, op deze manier ontstond er ruimte waarbij mijn kut over zijn dikke staaf kon schuiven. Hij merkte dat ook, plantte zijn handen bovenop mijn billen en bewoog ze tegengesteld aan de neukbewegingen. ´Mmm´ kreunde hij nu ook en ik wist dat het goed zat. Ik werd nu luidruchtig, te luidruchtig blijkbaar want ik kreeg een gagball in mijn mond.Wat er daarna gebeurde kon ik mij niet meer herinneren, ik werd wakker in een hotelkamer, er was een notitie op de tafel waarin stond dat kamer al was betaald. Ondergetekende was de plaatselijke voetbalvereniging. Ik glimlachte en zocht mijn autosleutels. Vervolgens keek ik uit het raam, het was nog nacht en gelukkig herkende ik de buurt. Mijn auto was maar op paar minuten loopafstand, en toen ik daar kwam was de grote bestelbus niet meer te bekennen. Ik reed met een voldaan gevoel terug naar huis. 
«12...10111213»