blind date 1 - Sex Verhalen

blind date 1

... bijna. En dat hoorde Anke volgens mij wel aan mijn stem. "Ik jouw ook" zei ze. "Na onze ontmoeting heb ik bijna een week niet meer geslapen" vertelde ze. We maakten een afspraak. De eerste dag van haar vakantie spraken we af op het strand. "Als je nou een verliefde man met een rottweiler over het strand zie wandelen dan ben ik het", zei ik. Anke lachte. "Ik kan bijna niet wachten" antwoorde ze, en verbrak de verbinding. Ik sprong een gat in de lucht. Op een roze wolk bracht ik de tijd door tot de grote dag aanbrak. De avond dat onze ontmoeting plaats zou vinden, maakte ik dat ik weg kwam. "Ik ga even de hond uitlaten en ben pas laat terug," riep ik tegen mijn vrouw. Ze moest eens weten wat ik werkelijk ging doen! Ik liep met mijn hond langs de vloedlijn. Er waren bijna geen andere wandelaars op het strand. Er kwam iemand van een afstand mijn kant op lopen. Ik herkende Anke al van een eind. Ze droeg een strakke jeans en een grijs sweatshirt haar haren plakten tegen haar gezicht. Ze had net als ik, zo te zien wat moeite met de wind die vanaf de zeekant het strand opwaaide. We lachten en zwaaide naar elkaar toen we dichterbij elkaar kwamen. Even bleven we een meter van elkaar af staan. "Ik heb je gemist" zei ik. "Ik heb elke dag aan jouw gedacht." Ik ook aan jouw" zei Anke. Ze viel in m'n armen en we kusten elkaar nu voor het eerst op elkaars lippen. Ik drong met mijn tong in haar mond en onze tongen raakten elkaar. Nu we zo dichtbij elkaar waren voelden we geen verschil in ...

... leeftijd. Het was alsof we in een paar seconden de tijd in wilden halen die we elkaar gemist hadden. Zo stevig hielden we elkaar vast. Terwijl we elkaar kusten, ritste Anke haar sweatshirt open. Ze droeg er niets onder. "Wil je alsjeblieft mijn borsten vasthouden" vroeg ze. Ik streelde haar mooie lichaam. Ik knoopte mijn hemd open en drukte mijn naakte bovenlichaam tegen dat van haar. Ik voelde haar harde tepels tegen mijn borst aan. "Je bent geweldig" zei ik tegen haar. Anke lachte. "Ik heb vaak aan dit moment gedacht" zei ze. Het eerste moment van ons. Van niemand anders. Ze had gelijk, de tijd die we nu voor elkaar hadden kon niemand ons afnemen, en was alleen maar versterkt omdat we elkaar een lange tijd niet gezien hadden. Ik geloof ook, dat geen van ons beide, het wat kon schelen wat er om ons heen gebeurde. We streelden elkaar. Langzaam liepen we samen met de hond richting de duinen waar we even gingen zitten om van de zonsondergang te genieten. "Hoe lang ben je hier" vroeg ik aan Anke. "Nu je hier bent wil ik je elke dag wel zien," zei ik tegen haar. "Twee weken" zei Anke. Ze rilde een beetje. De zon was onder en er stak een frisse zeewind op. "Je hebt het koud" zei ik. Kom, ik deed haar shirt dicht. "Weet je wat? Ik heb een idee. Morgenmiddag neem ik vrij en dan laat ik je de omgeving zien. Dan kunnen we met z'n tweeën lunchen of picknicken wat je maar wilt. Ik weet wel een mooi plekje waar voor de rest niemand komt. Daar zijn we alleen dat weet ik zeker!" We spraken af ...