De vakantie deel 7 - Sex Verhalen

De vakantie deel 7

... "Nu ik jullie hier zo zie staan is dat waar ik zin in heb gekregen. Zo'n mogelijkheid doet zich niet elke dag voor. Maar waar kan dat hier?"Eén van de jongens, die blijkbaar door heeft gekregen wat Kat van plan is, stelt voor om de grote kleedkamer te gebruiken waar de jongens hun kleding hebben liggen.Kat kirt, "Wat een goed idee! Kom op, dan gaan we."De vele voetstappen bevestigen het vertrek van Kat en de jongens, die ongetwijfeld als gewillige hondjes achter het sletje aanlopen. Olga en ik kijken elkaar aan en we overleggen wat te doen. We moeten sowieso even wachten tot mijn erectie weg is want om met een stijve in mijn zwembroek te lopen gaat ons te ver."Gaan we er achteraan of gaan we verder zwemmen?" vraag ik aan Olga."Nou," zegt ze, "bij mij is de lol van het zwemmen er wel af. Daarnaast kunnen we Gerard ook nog tegen komen in een bad of een glijbaan. Laten we maar naar het huisje teruggaan."Ze loopt voor me uit en nadat we onze spullen uit de kluisjes hebben gehaald zoeken we een kleedhokje."Hé lekker ding," zeg ik tegen Olga, "zullen we een hokje delen?"Ze lacht, "Vooruit dan maar. Het is dat je me toch al naakt hebt gezien."Ze duwt tegen de deurtjes van de hokjes, maar alles blijkt dicht te zitten. Alleen de laatste, die tegen de grotekleedruimte is gebouwd, is nog open. Olga glimlacht tegen me."We zijn zelfs veroordeeld tot het delen van een hokje," en ze houdt het deurtje voor me open.Ik grijns van oor tot oor en spot, "Goh, wat erg nu."Eenmaal in het hokje ...

... sluit Olga het deurtje, doet het op slot en we leggen onze spullen op het bankje. Plotseling verstart Olga."Ach nee hé.""Wat is er," vraag ik geschrokken.Olga zwijgt alleen en heft haar vinger op. Ik hoor nu ook wat haar oren net al opvingen. Gekreun, komende van de andere kant van de (stenen) muur, uit de grote kleedruimte. Maar het klinkt te duidelijk om alleen door de muur te komen. We kijken omhoog en zien een gat in de muur, waarschijnlijk voor het laten ontsnappen van de chloorlucht die zich ongetwijfeld steeds verzameld in de ruimte. Mogelijk heeft er ooit een roosten voor gezetenom te voorkomen dat er naar binnen gekeken kan worden. Nu in ieder geval niet meer. Ik kijk Olga aan en haal mijn schouders op."Negeer het lief, negeer het."Ze knik en trekt een bandje van haar schouder. Terwijl ik onze kleren sorteer bedenkt Olga zich en klimt ze op debank. Als ze zich uitrekt kan ze net de kleedkamer inkijken. Ik zucht, maar van die hint trekt ze zich niets aan. "Oh, Oliver," fluistert ze, "moet je kijken. Kat zit in het midden op haar knieën en die jongens staan om haar heen en zijn zich aan het aftrekken."Na enige twijfel van mijn kant klim ik achter Olga op het bankje en kijk ook de kleedruimte in. Ik zie dat de omschrijving van Olga volledig accuraat is. Enkele jongens kreunen en een enkeling staat zich met zijn linkerhand af te trekken. Plots schiet me wat te binnen en ik kijk de ruimte rond."Gelukkig," fluister ik.Verbaasd fluistert Olga me toe, "Gelukkig wat?""Die jongen ...