Verhalen Van Little... - Sex Verhalen

Verhalen Van Little...

... hebt genoten. Want wiens brood met eet, wiens taal men spreekt. Begrijp je dat.’Ik slik.‘Ben ik dan... Zijn de mensen die voor u werken dan slaven?’Alfred begint hard te lachen.‘Slaven? Nee, zeker niet. Want slaven worden nergens voor betaald. Als jij jouw spel slim speelt kan je hier een aardige duit mee verdienen. Maar besef wel, het kan er soms ruiger aan toe gaan dan jij lekker zal vinden. Het is geen werk voor sissy’s.’Hij geeft James een knipoog.‘En wat willen uw gasten dan?’Alfred laat zich met een koekje achterin de stoel vallen.‘Als wij eens wisten wat zij allemaal wilden. Maar ze willen voornamelijk vertier zoals jij en ik gisteren even hadden. Fysiek. En dat gaat van zoenen tot... wat meer diepgaander contact. Maar misschien dat James hier je alvast wat kan voorbereiden op die wensen.’James krijgt een gemeen lachje.‘Maar natuurlijk meneer, ik zal hem inwijden.’‘Als je natuurlijk nog wilt, Matteo? Of vertrek je liever? Want nu blijven, is voor altijd terugkomen. Iedere dag rond drie. De helft van het geld dat je krijgt van de mannen is voor jou. De andere helft voor de kosten van het huis. Je weet wel: huur, eten, drinken, mooie kleren. Daarover gesproken.’Alfred trekt een laatje open van de tafel die naast hem staat en haal er een aantal biljetten uit en geeft ze aan James.‘James zal je vandaag volledig onder handen nemen. Ook je haar en je kleding. Haal straks twee pakken met alles er op en d’r aan met hem. Hij weet waar. Toch?’James kinkt.‘Goed. Dan nog een ...

... ding, Matteo Cascio. Wij hebben overal ogen en oren. Dus praat nooit over ons. Als iemand wat wil komt hij vanzelf wel naar ons en koppelen wij jou aan hem. Zelf onderneem je daar nooit iets in, begrepen?’Mijn hart zit in mijn keel. Hoe weet deze man mijn achternaam?‘Ik heb u begrepen, meneer...’‘Taylor, Alfred Taylor.’Hij steekt zijn hand uit. Als ik deze schud dan is mijn lot bezegeld. Dan ben ik ook een van de jongens van Alfred Taylor. Maar wat heb ik te verliezen? Niks, toch?Ik schud de hand.James neemt mij mee naar boven. Ik hoor muziek en gelach. We lopen een kamer in. Er zitten allemaal jongens en mannen. De een bij iemand op schoot. Een ander ligt. Het is een soort van verborgen club zoals je die in Londen wel op meer plekken had. Maar dan waren ze vaak in de kelder. Hier ruik ik weer die geur van kruiden en rook. Ik haal diep adem.‘Dat is wierook.’Zegt James. Dan pakt hij twee glazen en geeft ze aan mij. Van een tafeltje pakt hij een fles en schenkt ons beiden in. Als hij de fles weg heeft gezet pakt hij een van de glazen.‘Drink dit, het helpt altijd enorm om het meer naar je zin te hebben.’Hij slaat het glad in een keer achterover. Ik doe hem na. Gelijk heb ik spijt. Het lijkt wel alsof mijn keel in de fik staat. Hij moet mij bijna pure alcohol hebben gegeven. Ik proest het uit. James begint te lachen en slaat dan met zijn ring een paar keer tegen zijn glas.‘Beste jongens en heren, ik stel u graag voor aan Matteo, onze nieuwste aanwinst.’Een enkeling kijkt even op, ...