verwarrende opwinding 38 Djanko's ontdekking - Sex Verhalen

verwarrende opwinding 38 Djanko's ontdekking

Tim had Ayasha gevraagd op dinsdagavond een pakje op te halen bij Djanko, een jongen die ze wel kende van de kroeg van Kees. Hij gaf haar een envelop met wat geld mee. Die avond stapte ze dus op de fiets en even later belde ze aan bij zijn huis, een be-drijfswoning naast een garagebedrijf. Djanko deed open en liet haar binnen. “Ha! Asia! Leuk je te zien. Aha, dit verwachtte ik al, van Tim, ja?” Ayasha knikte en volgde Djanko naar binnen. “Wil je wat drinken? Koffie? Thee? Iets fris?” “Iets fris graag. Leuk huis heb je…” Ayasha keek bewonderend rond in de woonkamer, die design was ingericht, alles zag er smaakvol en ook duur uit. “Wil je een rondleiding door mijn huis?”, vroeg Djanko en keek haar enthousiast aan. “Ja.. Lijkt me leuk…” “Kom, dit is mijn werkkamer..” Djanko liep een donkere zijkamer in en deed het licht aan. Ayasha zag dat de ramen waren bedekt met zware gordijnen, die geen sprankje licht doorlieten. “Waarom is het hier zo donker, Djanko?” “Tja, mijn werk is erg gewild en ik wil niet dat men op mijn vingers kijkt. Vandaar.” Ayasha liep naar een podium, waarop een paar vreemde schoenen stonden, vastge-maakt aan het podium. “Wat is dit dan?” “Ha, dat zijn hele speciale schoenen, dat zie je zo. Wil je ze passen?” Ayasha keek verbaast naar de schoenen en vroeg: “Waarom zitten ze vast aan dat ding?” “Ja, stap er even in en je merkt dat direct! Een hele ervaring, dat is zeker! En dat is ook de reden dat nu de overgordijnen dicht zijn. Proberen?” Ayasha knikte wat ...

... verbaast, stapte op het podium, ze deed haar eigen schoenen uit en stapte in de vreemde schoenen. Ze zaten wat ruim, maar niet ongemakkelijk. “Kijk,” zei Djanko, “dat werkt als volgt. Hier zit een knopje dat de schoenen activeert, ik zal even…” Hij bukte zich en deed iets aan de zijkant van het podium en Ayasha voelde hoe de schoenen kleiner, nauwer werden, tot haar voeten klemvast zaten. “Waarom….?” “Ja wacht even, kijk, hier is een krukje, ga maar even zitten…” Djanko zette een krukje achter haar neer en Ayasha ging zitten. Dan liep Djanko naar de muur, pakte een staalkabeltje met een haak er aan. Hij had nu ook twee brede leren riemen in zijn hand die hij vastmaakte aan de enkels van Ayasha. “Hee, wat is…” Djanko richtte zich op en gaf haar een kletsende oorvijg. “Vanaf nu praat je alleen als ik je iets vraag. Gesnapt?” Ayasha keek hem verontwaardigd aan en zei: “Dat gaat zo maar niet! Wat is….” Djanko gaf haar weer een oorvijg, op haar andere wang, nu harder dan de vorige keer en zei zacht: “Luister kreng! Ik zeg het nog één keer: alleen praten als ik je wat vraag! En ik vraag of je nu of je me begrepen hebt. Het goede antwoord is ‘JA!’ Begrepen?” Ayasha knikte geschrokken. Djanko zuchtte en gaf haar weer een oorvijg. “Je moet wel antwoord geven als ik je iets vraag, idioot Marokkaantje! ANTWOORD!” “Ja……” “Dat is beter, wel met twee woorden spreken. Zeg ‘JA DJANKO!’. Nu antwoorden!” “Eh, eh.. ja, eh, Djanko…,” mompelde Ayasha ontdaan en voelde aan haar zere wang. “Bijna goed, ...