(on)Gewenste intimiteiten 4/4 - Sex Verhalen

(on)Gewenste intimiteiten 4/4

4) Natuurlijk had ik voor een veel directer woordgebruik kunnen kiezen, maar instinctief voelde ik aan dat een frontale aanval niet meteen de beste optie was. Door mijn aanbod een beetje vaag te houden, liet ik Angela immers de kans om op een beschaafde manier ‘nee’ te zeggen, zonder dat een van ons beiden daardoor haar waardigheid zou verliezen. Naar mijn smaak liet haar antwoord veel te lang op zich wachten en dat maakte me toch wat onzeker. Ik voelde mezelf rood aanlopen en dus wendde ik mijn blik maar af. “Dat is een… een aantrekkelijk aanbod, Tessa,” zei ze uiteindelijk, “maar voor vandaag en morgen zit er geen vergaderingen gepland.” Niet goed wetend hoe ik haar woorden moest interpreteren, keek ik Angela onderzoekend aan. Haar ogen verraadden niets, maar de brede glimlach op haar gelaat stelde me enigszins gerust dat ik niet echt een flater had begaan. Mijn zelfvertrouwen herstelde zich onverhoopt snel, waardoor ik het aandurfde om nog een visje uit te gooien. Ik tuitte mijn lippen, zodat mijn stem opzettelijk een beetje meer familiair zou klinken. “Ik heb het niet specifiek over vergaderingen, Angela. Als ik je goed begreep, dan gingen we dit weekend ook zien als een korte vakantie. Dat betekent ontspanning en als ik je daarbij op een of andere manier bij kan…kan helpen, dan wil ik dat graag voor je doen.” “Ach zo…” De glimlach was van haar gezicht verdwenen en ze staarde een tijdje peinzend voor zich uit. Uiteindelijk knikte ze, waarna ze voorover boog en een ...

... masserende beweging maakte op haar rechter onderbeen. “In dat geval…” zei ze langzaam, “ wil ik wel toegeven dat mijn benen nog steeds een beetje gespannen aanvoelen.” Ik deed mijn best om het bij een glimlach te houden en het niet uit te proesten. “Het is niet dat ik denk dat jij dat niet zelf …” “Nee… nee, natuurlijk niet,” reageerde ze haastig. “Ik wil je gewoon graag helpen,” zei ik, “zoals… zoals thuis,”. “Dat… ach, laat maar zitten.” Haar knikje was langzamer dan het vorige en de zachte, roze gloed op haar wangen maakte haar gezicht nog mooier dan anders. “Ik wil graag gebruik maken van jouw aanbod, maar alsjeblieft... voel jezelf niet verplicht.” Het liefst zou ik dat met klem ontkend hebben, maar anderzijds wilde ik mijn bedoeling niet al te breed uitsmeren en dus hield ik het bij iets wat voor een geruststellende glimlach door kon gaan. Wat er precies in Angela’s hoofd omging, daar had ik het raden naar. Toen ze haar ogen echter op de antieke tafel en stoel, die dienst deden als bureaumeubilair, gericht hield, en vervolgens die kant op begon te lopen… tja, toen wist ik het wel. Op het moment dat ze langs me heen liep, legde ik een hand op haar schouder om haar tegen te houden. Ze keek me met grote ogen aan toen ik mijn andere hand ook op haar schouders legde en haar zachtjes achteruit begon te duwen, in de richting van het bed. “Ik denk dat wij al meer dan genoeg zitten werk verrichten,” mompelde ik. Angela zuchtte eventjes. “Daar valt wat voor te zeggen,” zei ze, en samen ...