De totale onderwerping. Hfst.88. Thuis - Sex Verhalen

De totale onderwerping. Hfst.88. Thuis

88. Thuis,Na dat de directeur zijn kwakje in mijn mond had gespoten verteld Meesteres Davina dat hij zijn sissy vanavond om acht uur bij haar thuis op kan halen! De terugweg door het kantoor en naar de auto beleef ik als in een bubbel. Ze doet me weg! Ze heeft mij gewoon verkocht als een beest. Als we in de auto zitten doet ze mijn gordel om mijn handen zitten weer vast in de zakken van het jasje. Dan haalt ze de gewichten uit het rugzakje en ritst mijn jasje open en bevestigd de gewichtjes aan de klemmen het doet pijn en ik begin te janken als een kind. Ik realiseer mij dat dit niets met de pijn te maken heeft maar meer met het verlies straks ben ik niet meer van haar! De tranen rollen over mijn wangen. Meesteres Davina kijkt mij vreemd aan “wat is er?” Vraagt ze met een lach. Tussen het snikken en het snotteren door vertel ik har dat ik bij haar wil blijven en dat ik niet weg wil. Haar lach wordt breder en ze pakt mij met haar grote hand stevig vast bij mijn keel. “Wie heeft hier ooit gezegd dat jij weg gaat. Ze pakt mij nog steviger vast en kijkt mij diep in mijn ogen ik laat jou nooit meer gaan!” Ik begrijp het niet en zo moet mijn gezicht ook staan. Ze laat mij los, start de auto en rijd van het parkeer terrein af. Ik begrijp het nog steeds niet en mijn tepels doen bij elke schommeling of hobbel pijn. “Natuurlijk heb ik jou niet verkocht! Alhoewel hij jou wel heel erg graag wil hebben. Nee, ik heb hem het varkentje verkocht! Leverde mij een stuk minder op maar hee, dat ...

... maak jij vast wel goed of niet?” En ze trekt hard aan het kettinkje tussen mijn tepels. Het doet geen pijn maar voelt lekker en geil mijn clit drukt hardt tegen haar kooitje. Als we thuis komen mag ik mijn cadeaus in mijn cel leggen daarna douchen en naar de kamer met de virtual reality helm. Meesteres Davina gespt alles vast en verteld mij dat ik mij even alleen moet vermaken ze zal mij over een paar uur weer oppikken. Als ik door de gangen van de virtuele wereld loop merk ik dat er geen hekken meer zijn! Het lijkt er op dat ik overal naar toe kan en mag! Ik zwerf door de gangen en kijk naar de deuren en opties die ik heb. Ik ben reeds hartstikke verdwaald als ik een deur tegen kom waarop foto albums Meesteres Davina staat. Nieuwsgierig maak ik de deur open. Ik kom in een grote ruimte met een zachte leren stoel en een gigantisch scherm. Het perspectief veranderd en het lijkt net alsof ik plaats heb genomen in de stoel. Het scherm flits aan en er verschijnt een zwart wit foto op het scherm van een vrouw die wel iets weg heeft van Meesteres Davina met een baby op haar schoot. Is dat mijn godin als baby. Is dat haar moeder? De foto maakt plaats voor een volgende en weer een volgende. Ik zie hoe zij / hij op groeit. Het lijkt er op dat ze enigs kind was, haar ouders waren rijk. Ik zie haar langzaam aan veranderen van een terug getrokken schuchter kind naar een rebelse tiener. Van af dat moment verandert haar uiterlijk om de haverklap ze speelt dan weer met een mannelijke look dan ...