Een relationele Rollercoaster 4 - Hoge toppen, diepe dalen - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 4 - Hoge toppen, diepe dalen

... God, was ik echt zo? … Ik schaam me dood!" "Liefje, alsjeblieft schaam je niet. Een groter compliment had je me niet kunnen geven. En die mannen, die zie je toch nooit meer." Ze kijkt me blozend en tegelijkertijd verdrietig aan."Was dit iets eenmaligs John?" "Niet als jij dat niet wil." "Dat vroeg ik niet. Wat wil jij John?" "Ik? Ik wil dit… Jou; nooit meer kwijt. Ik hou van je Eefje." "Maar hoe moet dit dan verder? Ik wil niet dat we Mieke pijn doen. Ze is zo'n lieverd." "Precies, Eefje. Het is daarom dat ik vannacht maar weinig heb kunnen slapen." "Maar waarom heb je mij dan niet gewekt?" Ik moet lachen. "Ik had je al één keer gewekt. En van de voorstelling die daarop volgde hebben 12 mannen mogen meegenieten." Nu schiet ook zij in de lach. "Je bent gek John, dat weet je toch wel." "Gek op jou Eefje… Na vannacht al helemaal!" Na het ontbijt pakken wij onze rugzakken. We rekenen af met Hansie en bedanken hem voor de goede zorgen. Tijdens de afdaling door de erg steile maar ook prachtige Falkentobel blijkt dat het niet alleen in bed is, dat Eefjes is losgekomen. De ingetogen genietende Eefje van de eerste dagen heeft plaats gemaakt voor een uitbundige versie van haar zelf. De enthousiaste kreten over de schoonheid die ons omringd zijn niet van de lucht. Tijdens een pauze spreek ik haar hier op aan. "Waar is de ingetogen Eefje gebleven lieverd?" Ze kijkt me kritisch aan. "Hoezo,mis je haar?" "Nee lieverd. Integendeel. Maar ik vroeg het me gewoon af." Ik zie hoe ze nadenkt. ...

... "Dat ben jij schuld. Jij hebt haar gewekt. De oude Eefje is in haar puberteit, toen zij geconfronteerd werd met haar anders-zijn, in haar schulp gekropen. Zij was bang om op te vallen. Ze had zich verstopt, zoals in dat kinderspelletje, 'hou je adem , maar stik niet'. Het is zelfs Wouter, met al zijn liefde niet gelukt om haar tevoorschijn te halen. De overigens lekkere seks met hem, maar steeds in het verborgene, bevestigde waarschijnlijk mijn onbewuste angst. Tijdens het eerste stuk van de wandeling drong het tot me door. Mijn schaamte smolt en maakte plaats voor een gevoel van trots." Ik kijk haar vragend aan. "Nu kan ik je even niet meer volgen lieverd." "Toch is het zo eenvoudig John. Vannacht heb ik me, weliswaar op jou initiatief, geopend. Waarschijnlijk geholpen door de wijn ben ik letterlijk uit mijn dak gegaan. En het was geweldig… En wat denk je, vanmorgen applaudisseren 12 jonge mannen, alleen al omdat zij gehoord hebben hoe ik heb genoten." Ze kijkt ze me resoluut en krachtdadig aan. "Ik verstop me niet meer John. En als iemand daar moeite mee heeft, dan heeft die gewoon pech gehad!" "En als ik het nou ben die er moeite mee heeft?" Ze kijkt me geschrokken en tegelijk verbaasd aan. Op het moment dat ik mijn gezicht niet langer in de plooi kan houden en mijn lach doorbreekt plant ze haar elleboog met kracht in mijn zij. "Rotzak! Moet je me zo laten schrikken?" Tijdens het vervolg van onze afdaling babbelt ze honderduit. Ze springt van de hak op de tak, mij klinkt het ...