Leven in Frankrijk 4 - Sex Verhalen

Leven in Frankrijk 4

... schreeuwt Yvette, “die pestkop heeft de waterslang in mijn broek gestopt! Zet me neer Jochem!” “Jochem, zet haar eens neer.” Hij zet Yvette weer met beide benen op de grond. Ze kijkt hem vuil aan. “Wat ben jij een pestkop.” Jochem balt een vuist en laat alleen de duim omhoogsteken en bewegen, “lach eens tegen het duimpje lieve Yvette.” Yvette schiet in de lach. Jochem pakt haar beet en omhelst haar. “Kom meisje, het is maar water, kleed je uit dan kunnen die kleren drogen. Ik ga het aan de voorkant even opruimen.” Hij drukt een kus op haar mond en laat haar los. Een kwartiertje later zitten ze met zijn drieën in de achtertuin. “Waar zijn je ouders heen?” vraagt Linda. “Wat denk je? Een concours hippique in de buurt van Dijon en Antoine is ook mee. Die heeft een ex-klasgenootje daar wonen en daar mocht hij naar toe vandaag.” “Waarom ga jij daar nooit mee naar toe?” wil Jochem weten. “Ik ben allergisch voor een aantal dieren, waaronder paarden. De stof en hun haartjes kan ik niet tegen. Charlotte weet ook als ze klaar is met paardrijden dat ze zich op de manege al moet douchen en omkleden. Als ze met die kleren aan thuiskomt loop ik drie dagen te niesen en te snotteren.” “Voor wat voor dieren ben je zoal allergisch?” wil Jochem weten. “Thuis heb ik een hele lijst maar de bekendste zijn dan paarden, katten, klein kruipend spul zoals marmot, cavia en dat soort diertjes en verder nog wat dieren die hier bijna niet voorkomen, oh ja, en vogels in een kooi.” Ze praten verder over wat ...

... andere onderwerpen als Yvette haar telefoon hoort. Ze pakt hem uit haar tas en neemt op. “Ja, bij Linda en Jochem” “Oh …… ernstig? …… ja, ik begrijp het …… ja, moment” “Linda, mama wil jou spreken” en Linda neemt de telefoon over. “Met Linda” “Ja …… oh wat vervelend.” “In Lille? Dat is een eind weg.” “Ja, dat is goed.” “Ja, wij brengen haar morgenavond thuis.” “Ja, wil je haar nog hebben.” “Oké, zal ik doen.” Ze sluit af en geeft de telefoon aan Yvette terug. “De groetjes van je moeder. Jij blijft vannacht hier slapen. Je ouders zijn nu onderweg naar Lille naar je oom” en tegen Jochem “die heeft een ernstig auto-ongeluk gehad en ligt levensgevaarlijk gewond in het ziekenhuis in Lille.” “Dus Yvette,” gaat Linda verder “als je nog dingen nodig hebt zou ik ze nu gaan halen. En doe maar weer als de vorige keer, zet je scooter thuis neer. Wij brengen je morgenavond uiterlijk half elf naar huis heb ik zonet met je moeder afgesproken.” Vijf minuten later rijden Yvette en Jochem ieder op hun eigen scooter naar het huis van Yvette. Jochem wacht buiten terwijl Yvette binnen wat spulletjes pakt. Dan komt ze weer naar buiten en sluit de deur. Ze stapt achterop en Jochem start. Hij rijdt weg en al na twintig meter merkt hij dat het weer een herhaling is van de vorige keer. Yvette pakt hem stevig beet. Hij voelt haar borsten in zijn rug en merkt verder bijna niet dat ze achterop zit, zo lekker als ze meedeint. Eenmaal thuis drukt hij op de afstandbediening en het hek gaat open. De scooter ...