reportage - Sex Verhalen

reportage

Het ging er dan toch eindelijk van komen. Iedereen had het wel verwacht, en Rob maakte het bekend. Hij ging trouwen met zijn Russische schone. Via een datingburo had hij zijn geluk beproefd, en had Olga leren kennen. Die viel met haar neus in de boter. Zij was midden in de twintig, en Rob tegen de veertig. Het bleek dat hij gelijk smoorverliefd op haar was geworden. En toen Olga in de gaten kreeg dat hij een vermogend man was, werd zij op hem ook zeer verliefd. Het klikte gelijk tussen die twee. Rob ontving zijn blonde schoonheid in stijl toen ze aankwam op schiphol. Vanaf de eerste dag dat hij haar ophaalde, legde hij haar flink in de watten. Er was echter een probleem. Olga was nogal aan traditie's gebonden. Rob die zijn geliefde wilde beminnen, mocht niet meer dan een beetje aan haar kut voelen. "Ik ben nog maagd," vertelde ze. "En dat blijft zo tot aan onze huwelijksnacht." Rob die in een roes verkeerde van geilheid en verliefd zijn, regelde zo snel mogelijk alle papieren om met zijn knappe verovering te kunnen trouwen. Die papieren had hij dus na minstens een half jaar pas voor mekaar gekregen. Lang genoeg voor Olga om zich in het Nederlands te bekwamen. Het bleek een snelle leerling. Het duurde niet lang voor ze een aardig woordje van onze taal sprak. Hij organiseerde een huwelijksplechtigheid waar nog lang over gesproken zou worden. Zijn aanstaande bruid zou niks te kort komen had hij gezegd. Mijn telefoon ging. Met Rob de Vries, hoorde ik aan de andere kant. "Klopt ...

... het dat U videofilms maakt bij trouwerijen, vroeg hij. "Dan bent U aan het juiste adres," vertelde ik. "Gaat U trouwen?" Ik hoorde aan zijn stem dat hij inderdaad de gelukkige was. Hij had een heel verhaal. Hij vertelde dat hij kosten noch moeite had gespaard, en dat hij het hele gebeuren van begin tot eind gefilmd wilde hebben. Ik noemde een bedrag waar iemand normaal gesproken duizelig van werd, maar tot m'n verbazing hapte hij toe. "Geld speelt geen rol," zei hij. "Ik wil dat je er een mooie film van maakt," sprak hij opgewonden. Toen de grote dag daar was, en ik op het adres aankwam, keek ik mijn ogen uit. Ik had nog wel meer kunnen vragen dacht ik toen ik het huis zag. Het aankomende stel bewoonde en soort van klein kasteel, midden in de bossen ergens onder de rook van Utrecht. Wat bezield iemand met zoveel poen om een Russisch sletje te trouwen dacht ik nog. Ik had wel eens verhalen gehoord van vrouwen die als ze een jaar getrouwd waren, er met een vermogen vandoor gingen en manlief berooid en met een gebroken hart achterlieten. Ik haalde mijn schouders op. Als hij mij betaalt dan vind ik het allang best, dacht ik. Ik melde me bij de bruidegom, die zenuwachtig rond liep te drentelen om de details door te nemen. Hij vertelde me hoeveel gasten hij verwachte, en hoe de dag er uit zou zien. Ze zouden in een rijtuig naar het gemeentehuis rijden en hier weer terug keren om in de tuin, die ingericht was door een catering bedrijf de rest van de dag door te brengen. De bruid hield ...