Marthe - Sex Verhalen

Marthe

... van haar stoel omhoog komt. Ik sta uit beleefdheid ook op, “natuurlijk, graag zelfs”, antwoord ik. Weglopend draait ze zich soepel om, “ik heet trouwens Marthe”, roept ze. Haar nakijkend voel ik me blij dat ze de moeite wil nemen me straks nog even op te zoeken en begin wat troep op te ruimen. In de caravan is het een rommeltje en ik begin om te beginnen het vaste bed op te maken, de afwas te doen en dat soort klusjes. Net als ik klaar ben hoor ik buiten, “hallo, ben je binnen?”. Ik roep terug en Marthe steekt haar hoofd om de deur, “ik kom mijn roseetje halen”. Ik kom naar buiten en als we gaan zitten zie ik dat ze haar haren weer los heeft, een vleugje lippenstift op heeft en vermoedelijk geen bh-tje draagt. Haar kleine stevige borsten zijn net zichtbaar als ze haar glas neemt. Naar de puntjes van haar tepels kijkend, neem ik snel mijn glas en we proosten nog een keer. “mooie plek heb je hier, wij staan in het midden van het veld. Mijn ouders zijn gescheiden omdat mijn moeder zwanger werd terwijl mijn vader al jaren gesteriliseerd is, en ik neem mijn moeder en m’n zusje zo nu en dan op sleeptouw”. Ik neem haar rustig op en vraag dan, “en jij, heb jij een man, vriend of vriendin?”. Ze schud haar mooie hoofd, “geen tijd voor, ik werk veel en laat. Ik ben tolk”. “Zonde van zo’n mooie meid”. Ze neemt een slok, zet haar glas neer, gunt me weer een blik op haar borsten en zegt dan, “daar heb je wat aan. In mijn werk telt dat niet en voor de rest heb ik het niet zo op een ...

... relatie. Je zou een soort leaseman moeten kunnen nemen”. Ze moet lachen om haar eigen opmerking en dat maakt haar superleuk. We kletsen nog wat tot ze haar glas leeg heeft en opstaat, “ik vond het leuk, zo even kletsen, mag ik nog eens terugkomen?”. Terwijl ze haar kleren gladstrijkt en hierdoor haar tepeltjes wat beter zichtbaar zijn, kijkt ze me aan en ziet waar ik naar kijk, “het wordt al wat frisser, denk”. Nu schiet ik in de lach, “jammer, ik dacht dat het door mij kwam”. Terwijl ze wegloopt aait ze even over mijn wang, “ik vind je wel leuk hoor, see you”, zegt ze. De volgende dag s-morgens rond een uur of tien komt het zusje van Marthe voorbij rennen en Marthe er achteraan. Zogenaamd niet te pakken te krijgen, giert de kleine meid het uit van de pret. Tot ze valt en het op een brullen zet. Marthe neemt haar op en troostend komt ze me knipogend voorbij. “ben je er zo nog?”, fluistert ze. Ik knik iets te enthousiast en Marthe loopt, glimlachend de kleine meid knuffelend, door. Met een soort gelukzalige diepe zucht plof ik op een stoel voor de caravan en zit eigenlijk te wachten op haar komst. Eindelijk hoor ik haar aankomen en doe of ik druk de krant zit te lezen. “Hoi, stoor ik?”, hoor ik haar vragen. Ik leg quasi nonchalant mijn krant weg en kijk naar haar op, “jij nooit”. Ze lacht lief en gaat op de andere stoel zitten. Ze heeft hetzelfde korte zwarte rokje aan met nu een geel topje en teenslippers. Omkijkend naar de caravan zegt ze, “mooi ding, mag ik eens kijken?”. Ik nodig ...