Côte D’Azur - 3 - Sex Verhalen

Côte D’Azur - 3

... rits expres zo ver opengezet? Ik kon quasi haar navel zien en vroeg me af hoe dat malse vlees zou aanvoelen. Jos had geluk met zo’n vrouw, daar kon je van op aan. Maar noch hij noch mijn pa hadden oog voor deze verblindende schoonheid. Ik sloot mijn ogen even en zag Anne in het gras liggen, naakt. Mijn handen kneedden haar stevige tieten terwijl ze lieve woordjes tegen me zei. Hoe zeer ik ook mijn best deed, mijn dagdroom liet niet toe haar naakte kutje te zien. Zou ze net zoals haar dochter lekker kaal zijn tussen haar benen?Toen Jos en pa maar bleven doorbomen over hun petanque-wedstrijd, gooide Daphne plots in de groep: “Willen jullie ons dan aan de haven afzetten? Daph en ik willen hier eens buiten. Er is daar toch een zandstrand niet?” Mijn pa knikte instemmend. “Tuurlijk” zei Jos. “En Tom kan ook mee, als hij niet meer moet studeren.” Het was alsof de hemel opging en er engeltjes muziek speelden. Ik keek naar Noor en Daphne en dan weer naar mij pa. “Ik zal wel meegaan…” “Een beetje meer enthousiasme Tom” kirden de meisjes in koor. We lachten hartelijk en ik dacht bij mezelf, dit kan nog leuk worden. “Dat is dan afgesproken” zei m’n pa. Mijn gedachten over een naakte Anne vervlogen.Na het eten maakten de meiden zich klaar om richting strand te vertrekken. Ik had m’n zwemshort voor de maaltijd al aangetrokken en wachtte op mijn medeavonturiers, terwijl ik even bij Anne aan het zwembad ging zitten. Met haar grote witte hoed en dito zonnebril leek ze wel een diva uit één ...

... of andere film. Nu pas zag ik hoe een mooie vrouw ze eigenlijk wel was. Ze had slanke benen, die duidelijk waren onthaard. Ze had smalle heupen en in tegenstelling tot mijn ma, een strak buikje. Haar borsten waren eigenlijk niet in proportie met haar lichaam. Wat zij teveel had, had Daphne wat te weinig. “Zo Tom, je gaat er met de twee meisjes alleen vandoor?” vroeg Anne schijnbaar onverschillig. “Euh ja” aarzelde ik. “Genoeg gestudeerd voor vandaag”. “Nu wat gaan spelen op het strand?” bleef ze aandringen. Ik keek Anne aan. Gelukkig zat ik naast haar en kon ze mijn gezicht niet zien. Allicht stond er in grote letters ‘betrapt’ op. Ik wist even niet meer wat zeggen. “Ja, we nemen de bal mee om wat op het strand en in zee te spelen.” Anne zei niets meer, maar ik had een onaangenaam gevoel. Had ze iets door? Hadden de meiden iets verteld over gisteren? Dat leek me wel fel overdreven. Ik besloot toch nog even te polsen. “Waarom misschien, Anne?” “Tja, waarom willen die meiden hier persé weg? Jullie kunnen toch evengoed hier zonnen en zwemmen? Of loop ik in de weg misschien?” Het hoge woord was eruit. Anne wist iets maar wat… of vermoedde ze iets? Had ze ons gezien of iets opgevangen? Ik durfde het haar alvast niet vragen. In plaats van iets te zeggen, ritste ze haar badpak helemaal open tot aan haar navel, waardoor ik een mooi zicht kreeg op haar ferme bergen. Het wakkerde het vuur in me aan. Jammer genoeg draaide ze zich op haar buik, gleed de bandjes van haar badpak over haar ...