De weekendarts - Sex Verhalen

De weekendarts

Ik was op een zaterdagavond op weg naar de kroeg, toen ik ineens nogal last van buikpijn kreeg, en dat was te veel om nog gezellig ergens een biertje te kunnen drinken. Ik moest dus even naar de dokter, maar wie had er in vredesnaam dienst dit weekend? Geen idee. Terwijl ik me afvroeg hoe ik dat kon uitvissen, kreeg ik ineens een veel beter idee. Mijn broer was huisarts, evenals zijn vrouw Sylvia, en die woonden ook nog in de buurt van de route naar de kroeg. Probleem opgelost, dus. Of ze nu dienst hadden of niet, dat maakte mij niet uit, ze zouden me vast wel willen helpen. En ik betrapte me erop, dat ik dat het liefst door Sylvia liet doen. Zij was met haar achtentwintig jaar in de bloei van haar leven. En dat niet alleen, zij was een werkelijk bloedmooie meid: lang donkerblond haar, een zeer knap gezicht met betoverende ogen en een figuur, dat je de adem benam. Bovendien was zij in het gelukkige bezit van een paar (volgens mij) grote borsten, al had ik die helaas nog nooit in het echt gezien. Maar ik had haar natuurlijk wel eens in bikini gezien, en die had weinig te fantaseren overgelaten. In een glazen kastje naast hun voordeur hing een A4tje, waarop stond welke huisarts dit weekend dienst had. Dat was niet mijn broer noch zijn mooie vrouw. Dus besloot ik als broer aan te bellen en, eenmaal binnen, weer patient te worden. Toen ik aanbelde wist ik nog niet, dat dat laatste niet nodig was. Sylvia deed zelf open en ze kwam duidelijk rechtstreeks van onder de douche. Ze ...

... droeg niet meer dan een korte badjas, die door een band van dezelfde stof min of meer werd dicht gehouden, maar toch redelijk opwindend was. Met een handdoek droogde ze haar haar. "Hallo Hans," zei ze opgewekt, "kom er in, jongen." Terwijl ze een stap opzij deed onderwierp ze me even aan een nadere beschouwing en zei toen: "Maar wat is er met je? Je hebt een gezicht alsof je buikkramp hebt." "Dat heb ik volgens mij ook, Syl." zei ik, terwijl ik naar binnen ging. "Ik was op weg naar de kroeg en kreeg plotseling buikpijn, te veel om nog gezellig een lekker biertje te kunnen drinken. Heb je even een pilletje voor me? Een aspirientje of zo?" "Kom maar even mee naar de spreekkamer, dan zal ik wel even voor je kijken." Omdat Sylvia en mijn broer samen een huisartsenpraktijk drijven, hebben ze beiden hun eigen spreekkamer. Ik volgde haar naar de hare en had even de gelegenheid haar ranke figuur te bewonderen. Wat zou ik die badjas graag langzaam van haar prachtige slanke lichaam trekken. "Ga maar op de behandeltafel zitten." zei ze kalm, "Dan zal ik even naar je kijken." Ik deed wat ze zei en ze kwam pal voor me staan. Met haar slanke vingers op mijn wang trok ze met haar duim mijn onderste ooglid naar beneden en deed hetzelfde bij m’n andere oog. "Lieve dokter van mij, ik heb buikpijn, geen oogpijn." "Dat weet ik, lieve patiënt van mij." glimlachte ze, "Maar ik zei toch, dat ik je zou onderzoeken? Laat de behandeling nu maar rustig aan mij over, zwagertje van me." Ze ging verder met me ...